Het Gelderse Laren is een van de plaatsen langs de nieuwe Oranjefietsroute tussen Apeldoorn en het Duitse Lingen. Voor wie de tocht net over de grens begint, is het stuwwallenlandschap bij De Lutte het eerste Nederlandse gedeelte van de route. Hoogten zoals de Paasberg, de Austiberg, de Tankenberg en de Hakenberg vormen er de entree van Twente.

Beuningen heeft een Mauritsbrug sinds de stadhouder hier in 1597 een veldtocht ondernam. Hij nam Oldenzaal in, maar de bevolking liet zich niet tot het protestantisme dwingen.

En dat gold ook voor Borne. Daar attendeert het routeboekje op een 17e-eeuws klopjeshuis. Klopjes waren ongetrouwde vrouwen die de huizen langsgingen om –na een klop op de deur– de roomse inwoners te informeren over de plaats waar in het geheim de mis zou worden opgedragen.

Armgard op Warmelo

Langs de sfeervolle watermolen Den Haller gaat het naar Diepenheim, waar een zeskastelenroute beschikbaar is. Sfeervolle weggetjes kronkelen langs de boerderijen en door de bossen.

Prins Bernhard kwam hier vaak, want zijn moeder, prinses Armgard, bracht haar laatste levensjaren op Kasteel Warmelo door. Op het Nijenhuis woonde R. J. Schimmelpenninck, die Nederland als raadpensionaris bestuurde tijdens de Franse overheersing, die feitelijk het derde stadhouderloze tijdperk was.

Onder het hooi

Niet bij alle plaatsen langs de route is een duidelijke band met de Oranjes aan te wijzen, maar je moet nu eenmaal van A naar B. Markelo weet te noemen dat koningin Wilhelmina er in 1934 een werklozenproject bezocht en dat de prinsessen Beatrix en Irene in 1954 met hun medescholieren uit Baarn naar de Markelose Boerendaansers kwamen kijken.

Staande naast de oude kerk van Lochem probeer je je voor te stellen dat dit gebouw er al stond toen Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg –de latere Friese stadhouder– hier in 1582 de Spanjaarden verjoeg. Die gaven het overigens zomaar niet op: acht jaar later probeerden ze de stad binnen te komen door zich in drie volgeladen hooiwagens te verstoppen. Laat nu net ene Jan Poorters een pluk hooi van zo’n wagen pakken. Hij zag de soldaten en sloeg alarm. Dik vier eeuwen later eert Lochem hem nog altijd met een standbeeld.

Wie het sfeervolle stadshart van Zutphen wil zien, moet even van de route afwijken, want die koerst recht op de IJsselbrug aan. Tussen de torens staat de Walburgiskerk, waar 750 eeuwenoude folianten aan de ketting liggen om diefstal te voorkomen.

Na een ommetje via Brummen kronkelt de route richting Eerbeek. Later gaat het dwars door het industriegebied van Apeldoorn, om voorbij het centrum uiteindelijk bij Het Loo te belanden. Uitleg over de band met het Oranjehuis is daar overbodig; het paleismuseum is voortdurend bezig zijn roemrijke verleden voor het voetlicht te halen.

Fietsers die de hele Oranjefietsroute op twee wielen afleggen, hebben dan zo’n 230 kilometer achter de rug. Ze hebben veel natuur gezien en hier en daar een forse vleug historie.

Dit is het slot van een tweeluik over een nieuwe Oranjefietsroute in Duitsland en Nederland. De route is te koop bij vestigingen van Hof van Twente Toerisme en via de webwinkel. www.hofvantwenteinfo.nl