Kerk & religie

Zendingsmiddag Doornspijk: Samaritaanse vrouw had zendingsgeest

DOORNSPIJK. Je kunt zendeling worden zonder een opdracht of een roeping te hebben. De Samaritaanse vrouw bij de Jakobsbron is daar een voorbeeld van, aldus ds. D. Zoet. Hij spoorde de bezoekers van de zendingsmiddag in Doornspijk woensdag aan om ook vrijmoedig de naam van Christus te verkondigen.

Van een medewerker
8 August 2013 10:51Gewijzigd op 15 November 2020 05:11

De zendingsmiddag van de hersteld hervormde gemeente in Doornspijk werd geopend door de plaatselijke predikant, ds. A. J. Britstra. In zijn toespraak benadrukte hij dat God middellijk werkt. „In hoeverre is het bij u een doorleefde overtuiging dat God middellijk werkt? Blijkt dat ook uit uw gebed? Draagt u het werk van de zending op in uw gebed? Geeft u geld om de zending te steunen? Laten we onszelf hierop onderzoeken: Geloof ik dat God middellijk, dus ook door mij, werkt?”

Ds. H. Zweistra sprak over Jona, naar aanleiding van de woorden uit Jona 3: „En het woord des Heeren geschiedde ten anderen male tot Jona, zeggende.” „Welke mensen schakelt God in? Mensen die er achter komen geen hart voor de zending te hebben. Dat gold zeker van Jona. Hij was een deserteur. De minste werd door God ingeschakeld. Maar ook nadat Jona het had verzondigd spreekt God „ten anderen male.” In Zijn ongekende ontferming gaat God met hem door.”

De predikant uit Nederhemert zei dat God zondige mensen als Jona inzet in zijn dienst. „Wat een eeuwig wonder! God kan van Zijn Jona’s niet af. Weet je waarom? Hij heeft ze in Zijn handpalmen gegraveerd.” Met zulke mensen „gaat God aan de slag. Over de berg van schuld en zonde zegt Hij: „Zie, Ik ben uw heil alleen.””

Ds. Zoet uit Ouddorp noemt aan het begin van zijn preek de Heere Jezus een zeer verborgen Persoon. „Maar hoe kan dat? „De rol des Boeks is met Mijn naam vervuld”, zo zegt Christus toch Zelf? De Heilige Geest moet Jezus in onze harten openbaren en plaats voor Hem maken. Dat zien we in de wonderlijke ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw.”

In de geschiedenis van de overspelige vrouw zijn de discipelen in de stad Sichar om inkopen te doen voor het eten. Toch brengen zij niet het Evangelie onder de Samaritanen. „Zij waren toch geroepen om Jezus’ Naam te verkondigen? Misschien vonden ze de Samaritanen het niet waardig, of waren ze te druk bezet met het eten en drinken. Maar de vrouw loopt na het gesprek meteen haar eigen stad in, ondanks haar slechte reputatie. Bisschop Ryle zegt: „Er is zendingsgeest in haar.” De vrouw begeert heel de stad bij Christus te brengen. Zending begint in ons eigen dorp, in ons eigen gezin, in ons eigen hart en leven. Kent u ook die zendingsdrang van binnenuit? Als dat niet zo is, is dat een slecht teken.”

Volgens ds. Zoet gaat er juist door haar slechte reputatie een boodschap uit van deze vrouw. „Ze veroordeelt zichzelf en ze prijst Christus aan. Calvijn noemt haar een bazuin. Wat hebben 
we een behoefte aan zulke bazuinen! In verwondering roept ze het uit: „Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb. Is deze niet de Christus?””

De inwoners van Sichar komen tot geloof. Ds. Zoet: „Wat een rijke vrucht. Het is niet om deze vrouw, maar, zoals de Samaritanen zeggen: „Wij hebben Hem zelf gehoord.” Wat zal de vrucht zijn van deze middag?”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer