Met het rapport ”Lost and Found: Faith and spirituality in the lives of homeless people” (Verloren en gevonden: geloof en spiritualiteit in het leven van daklozen) moeten hulpverleners meer inzicht geven hoe ze daklozen kunnen helpen, aldus onderzoeker Carwyn Gravell.

Nu blijkt dat hulpverleners vaak niet durven te vragen naar de geloofsopvattingen van een dakloze. Dit zou te opdringerig zijn. Gravell, die zichzelf overigens atheïst noemt, schrijft in het rapport dat de „overgrote meerderheid” van de geïnterviewde daklozen vragen over het geloof stimulerend vond en aanzette tot nadenken erover. „Verder voelen sommigen zich door hulpverleners in hun identiteit bevestigd als wordt gevraagd naar hun leven in de diepte, hun verleden, hun geloofsovertuigingen en religieuze levensinvulling. Ze worden bevestigd in hun waardigheid, niet alleen in de rol van hulpvragers met problemen.”

Volgens Gravell kan het geloof daklozen richting geven in hun leven. „Voor daklozen kan geloof, leer en religieuze levensinvulling helpen om in het reine te komen met het verleden dat vaak is getekend door diepe emotionele en materiële schade. Ze verbeteren en geven structuur aan het dagelijks leven, dat vaak als zwaar wordt ervaren. En ze ontwikkelen een doelbewuste toekomst, gebouwd op hoop, broederschap en het gevoel een doel te hebben.”