„Iedereen is het erover eens dat kosten een rol mogen spelen in de gezondheidszorg. Maar de manier waarop, daar zijn we nog niet over uit”, zei CVZ-voorzitter Arnold Moerkamp zondag tegen het ANP.

De vraag wat een behandeling mag kosten, is een heel gevoelige. Dat bleek vorig jaar maar weer toen ophef ontstond over het al dan niet vergoeden van de peperdure medicijnen voor de ziekten van Pompe en Fabry. „De medicijnen deden voor de meeste patiënten niet veel, maar voor een kleine groep werkten ze juist wel heel goed. Daar maakten ze het verschil tussen leven en dood. Een conceptrapport waarin wordt gesuggereerd dat ze wellicht uit het basispakket moeten en dus niet meer vergoed worden, komt dan aan als een mokerslag.”

Moet een maximumbedrag worden gebruikt als afkapcriterium? Moet een behandeling uitgesloten worden als hij meer kost dan een vooraf vastgesteld bedrag? Bij het conceptrapport over de ziekten van Pompe en Fabry is daar een voorzichtige poging mee gedaan, maar dat leidde tot een enorme golf van verontwaardiging.

Moerkamp kan zich dan ook goed voorstellen dat maximumbedragen niet als afkap- maar als waarschuwingscriterium worden gehanteerd. „Als een behandeling dan meer dan bedrag X kost, moet je extra goed nadenken of het wel genoeg oplevert voor de patiënt. Je moet je dan afvragen of het een goed idee is om nog heel veel geld aan een kankerbehandeling uit te geven als daarmee slechts een klein beetje tijd, maar geen kwaliteit van leven wordt gewonnen. Heeft de patiënt echt nog wat aan die extra maand? Moet je koste wat het kost doorbehandelen?”

„Uiteindelijk moeten er afspraken komen, waarin we vastleggen hoe we met de verhouding tussen kosten en geleverde kwaliteit omgaan in de gezondheidszorg”, zegt Moerkamp. Hij verwacht dat het debat over dit onderwerp nog wel een paar jaar duurt.