Koops combineert moederschap met wethouderschap
AMSTELVEEN. Slechts één zetel heeft de ChristenUnie in Amstelveen. Toch zit de partij al ruim drie jaar in het college. Jacqueline Koops (43) greep de kans om wethouder te worden met beide handen aan. „Ik had slechts twee seconden bedenktijd nodig.”
Een wonder, zo noemt Koops de coalitiedeelname van de ChristenUnie. De voortekenen waren ook verre van gunstig, want haar partij verloor fors bij de gemeenteraadsverkiezingen. „Des te groter was de verrassing toen we toch werden uitgenodigd voor de collegeonderhandelingen.”
Uw wethouderschap was dus ongepland. Maar u vond snel uw draai.
„Ik wilde zo spoedig mogelijk aan de slag, want nog maar nauwelijks had ik ja gezegd, of een volgende verrassing diende zich aan: ik bleek zwanger te zijn. Daar hadden mijn man en ik na tien jaar huwelijk niet meer op gerekend. De tijd voor mijn zwangerschapsverlof wilde ik dus nog even goed benutten.”
Kreeg u toen geen spijt van het wethouderschap?
„Geen moment, hoewel ik er wel anders tegen aan ging kijken. Als je een kleintje thuis hebt, wil je daar ook van kunnen genieten.”
Houdt u voldoende tijd over voor andere zaken dan uw werk?
„De juiste balans vinden tussen werk en gezin is lastig. Het ontbreekt me bijvoorbeeld aan de tijd om het huishouden te runnen, ik besteed bijna alles uit. En ik heb weinig tijd voor vrienden en familie. Ook sporten of hobby’s: geen tijd voor. Toch hoor je mij niet klagen. Het is prachtig om wethouder te zijn. Ik bestuur een stad, daar geniet ik iedere dag van.”
In het weekend bent u vrij?
„Ook in het weekend ben ik wethouder: een bezoek hier, een opening daar. Wethouder ben je 24 per dag, 7 dagen per week. Ik werk sowieso vier tot vijf avonden per week. Sinds kort heb ik op donderdag mamadag, maar dat blijkt in de praktijk zelden realiseerbaar. Vrijdag is het wel rustig. Tegen drieën ga ik weg, haal mijn zoontje van de opvang, waarna voor mij het weekend begint. Zaterdag slaap ik flink bij. Zondag doe ik het ook rustig aan, ga ik naar de kerk. En als ’s avonds mijn zoontje op bed ligt, begin ik om 20.00 uur de stukken voor de nieuwe werkweek te lezen.”
U was advocaat. Lag de werkdruk in die functie minder hoog?
„Als advocaat moet je telkens schakelen tussen verschillende werkzaamheden. En elke zes minuten moet je opschrijven waar je mee bezig bent. Het is lastig mijn wethouderschap met dat werk te vergelijken. Hoewel mijn werkdagen als wethouder langer zijn, zijn ze minder intensief.”
Voorheen had u ambities om in de Kamer te komen. Nog steeds?
„Ik ben op dit moment opnieuw zwanger. Daarom zie ik mezelf de komende vier jaar niet in Den Haag belanden. Maar daarna? Dat zou ik geweldig vinden.”
Vierdelige serie over wethouders en stress. Vandaag de slotaflevering.