Wat houdt de prostitutiewet in?
De wet berust op een aantal pijlers. Eén: een landelijk uniform vergunningsstelsel dat verplicht wordt voor alle seksbedrijven. Twee: een verplichte registratie van alle prostituees, inclusief thuiswerkers, in een beroeps­register. Drie: een verhoging van de wettelijke minimumleeftijd van prostituees van 18 naar 21 jaar. Vier: het strafbaar stellen van prostituanten die nalaten om vooraf te checken of een prostituee legaal werkt.

Waar zijn de bezwaren van de Senaat tegen gericht?

In elk geval tegen de strafbaarstelling van de nalatige prostituant. Volgens een brede meerderheid is deze bepaling praktisch onuitvoerbaar en niet te handhaven. In de Senaat leven ook zorgen over de registratieplicht. Onduidelijk is volgens sommige fracties hoe zo’n plicht bijdraagt aan het bestrijden van mensenhandel. Verder vrezen zij dat de registratieplicht kwetsbare prostituees nog verder de illegaliteit in drijft.

Wat gaat Opstelten nu doen?

De strafbaarstelling van de prostituant verdwijnt hoe dan ook uit de wet. Verder stemt de Senaat binnenkort over een motie van GroenLinks, D66 en SP om de registratieplicht in ieder geval tijdelijk te schrappen, zodat het uniforme vergunningsstelsel (dat niet ter discussie staat) voort­varend kan worden ingevoerd. Als de motie een meerderheid behaalt, is de registratieplicht in elk geval tijdelijk en waarschijnlijk ook definitief van de baan.

Heeft de prostitutiewet zo nog wel iets om het lijf?

Ook al zou alleen het vergunningsstelsel overblijven, dan nog betekent dat een flinke stap voorwaarts, aldus Opstelten. Dit stelsel zorgt ervoor dat seks­exploitanten prostituees in iedere gemeente dezelfde veilige werkomgeving moeten bieden. Uitwijken naar een soepele gemeente is daardoor niet meer mogelijk. Een zwarte lijst moet voorkomen dat exploitanten van wie de vergunning wordt ingetrokken, hun malafide praktijken elders kunnen voortzetten.