„De onderhands verkochte woningen gaan vrijwel altijd naar particulieren, dat levert meer op voor de bank”, vertelt Hans André de la Porte van de Vereniging Eigen Huis (VEH). „Veilingen zijn het domein van handelaren, zij zijn bereid er aanzienlijk minder voor neer te tellen. De bank kiest het beste uit twee kwaden”, verklaart de woningmarktexpert.

Bij een onderhandse verkoop geeft de huiseigenaar de bank volmacht om de woning te verkopen. „De bank investeert er dan nog wat in, met de verwachting dat het dan meer oplevert. Dat kan betekenen dat er een schoonmaakploeg in wordt gestuurd, de heg gesnoeid wordt en het gras gemaaid. Maar vaak moet er veel meer gebeuren, bijvoorbeeld achterstallig onderhoud”, zegt André de la Porte.

De sporen van „de financiële ellende” van de bewoners zijn vaak duidelijk zichtbaar. „Er gaat altijd een lang traject aan vooraf, voordat er wordt overgegaan tot gedwongen verkoop. Meestal zijn het mensen met nog meer schulden, naast de hypotheekachterstand. Geld om het huis te onderhouden is er niet”, weet de zegsman.

Om de woningen onderhands te verkopen, werken banken steeds vaker samen met regionale makelaars. André de la Porte: „Het is eigenlijk het beste voor iedereen. De verkoper blijft wel met een restschuld zitten, maar die is kleiner dan bij een executieveiling”.

Volgens de Stichting Waarborgfonds Eigen Woning ligt het gemiddelde verlies via een executieveiling ruim 20.000 euro hoger dan een onderhandse verkoop. In de eerste helft van dit jaar vonden nog maar 7 procent van de gedwongen verkopen op de veiling plaats.