Volgens directeur Stephen Sundlof van het Centrum voor Veterinair Medisch Onderzoek van de FDA zijn gekloneerde dieren identiek aan gewone dieren. Daarom is het volgens hem ook niet nodig om producten van gekloneerde dieren te etiketteren.

Sundlof wijst erop dat gekloneerde dieren voorlopig nog zo duur zijn, dat het erg onwaarschijnlijk is dat melk of vlees van zulke dieren terechtkomt in de menselijke voedselketen. „Dat zou hamburgers opleveren van 100 dollar.” Dus is het volgens Sundlof erg onwaarschijnlijk dat de Amerikaanse consument binnen afzienbare tijd wordt geconfronteerd met gekloneerde producten of etenswaren waarin gekloneerde producten zijn verwerkt. Sundlof ziet het kloneren eerder als middel om kwalitatief goede dieren te kloneren, waarna uit die dieren dan weer nieuwe generaties ’gewone’ dieren voortkomen.

De FDA erkent zelf overigens dat het onderzoek dat aan eerder vermelde conclusie ten grondslag ligt, beperkt is. Men heeft voornamelijk onderzoeksrapporten van andere instituten bestudeerd, waarbij het meest solide onderzoekkoeien betrof. Volgens Carol Foreman, directrice van de afdeling voedselbeleid van de Consumer Federation of America, is het onderzoek van de FDA te oppervlakkig geweest om daarop zulke vergaande conclusies te baseren.

„Veel mensen hebben hun bedenkingen bij het onderwerp kloneren en je kunt niet zomaar op grond van zo’n vaag onderzoek zeggen dat de consumptie van producten van gekloneerde dieren oké is”, aldus Foreman. Zij wijst erop dat de FDA ervan uitgaat dat het kloneringsproces tot tal van mislukkingen leidt. Die mislukkingen zouden niet worden toegelaten tot de voedselketen. „Wie garandeert dat er in de zogenaamd gezonde producten niet marginale veranderingen hebben plaatsgevonden die mogelijk schadelijk zijn voor menselijke consumptie?” vraagt Foreman zich af.

De voorlopige conclusie van de FDA moet dienen als discussiebasis voor deskundigen en belangengroepen. De regering zou dan volgend voorjaar met een definitief oordeel komen over het wel of niet aanvaardbaar zijn van kloneren van dieren waarvan de producten in de voedselketen belanden.

Volgens Foreman is de stap van dierlijk kloneren naar menselijk kloneren maar een erg kleine. „Men moet zich goed rekenschap geven van het feit dat men hier mogelijk de deur op een kier zet voor ontwikkelingen die later niet meer zijn terug te draaien”, meent Foreman.

Er zijn momenteel enkele honderden gekloneerde dieren in de VS. Overheid en eigenaren hebben een vrijwillige afspraak gemaakt dat er geen producten van gekloneerde dieren in de voedselketen gebruikt worden. Sundlof wijst erop dat de FDA zich tot nu toe alleen heeft beziggehouden met gekloneerde dieren en niet met genetisch gemanipuleerde dieren.

In dit laatste geval gaat het bijvoorbeeld om dieren die farmaceutische producten via hun melk kunnen leveren. „Voor deze laatste categorie is de problematiek veel ingewikkelder. Daarom willen wij eerst een beleid voor gekloneerde dieren die als het ware een ongemanipuleerde kopie zijn van hun oorsprong”, aldus Sundlof.