Ondanks deze verontrustende ontdekking en het pijnlijke verraad, bleef Emre onwankelbaar in zijn toewijding aan Gods werk in Turkije, en vergaf hij de samenzweerders. Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK) tekende zijn verhaal op.

Door zijn moedige en vergevingsgezinde houding geeft dominee Emre een krachtig signaal af in zijn omgeving. Een andere kerkleider merkte op: „Vergeving is een ongebruikelijk begrip in Turkije. Sommigen zullen vergeving als principe misschien wel omarmen, maar slechts tot het moment dat hen zelf iets aangedaan wordt. Emre is een levend getuigenis van vergeving - zowel voor gelovigen als voor niet-gelovigen.”

Dominee Emre zelf is ook verwonderd over de verandering die hij in zijn hart heeft ondergaan sinds hij een jonge man was. Opgegroeid in een gebied dat als gewelddadig bekend staat, weet hij zeker dat de ‘oude Emre’ wraak zou willen nemen op de samenzweerders. Maar door deze gebeurtenissen realiseert hij zich dat deze ‘oude Emre’ is gestorven toen de ‘nieuwe Emre’ werd geboren.