Restauratierondleidingen in leeg Jachthuis Sint Hubertus
HOENDERLOO. Bezoekers van Het Nationale Park De Hoge Veluwe kunnen in de maanden juli en augustus de restauratiewerkzaamheden van Jachthuis Sint Hubertus op de voet volgen.
Het landhuis stamt uit 1920, is ontworpen door architect H. P. Berlage en staat aan de Hoenderlose kant van het nationaal park. De rondleidingen in het jachthuis bieden het publiek de kans om bepaalde bouwkundige details te zien en om op plekken te komen die gewoonlijk niet toegankelijk zijn, zegt Monique Kokke, hoofd bezoekersmanagement van De Hoge Veluwe. „Bezoekers worden nu niet tegengehouden door touwtjes en paaltjes. Onderdelen van het interieur kunnen van dichtbij worden bekeken.”
De grootschalige restauratie kost 12 miljoen euro. Sinds september vorig jaar is het jachthuis gesloten voor restauratie. In de zomervakantie kunnen bezoekers een kijkje nemen in het lege slot. Vanaf oktober worden de normale rondleidingen hervat.
Buitenverblijf
Het jachthuis werd gebouwd in opdracht van het echtpaar Kröller-Müller, dat een buitenverblijf wilde op zijn terrein op de Hoge Veluwe. Architect Berlage ontwierp ook het gehele interieur en veel gebruiksvoorwerpen. Tegenwoordig wordt het pand gebruikt voor bijzondere bijeenkomsten, zoals de ontvangst van speciale gasten.
Grondig
Jachthuis Sint Hubertus was toe aan een grondige restauratie. Het merendeel van de technische installaties wordt vervangen. Ook het dak en het gevelmetselwerk worden grondig opgeknapt. Verder waren aanpassingen voor brandveiligheid, gebouwbeveiliging en binnenklimaat noodzakelijk. Architect Maarten Fritz: „De aanpassingen worden vakkundig weggestopt om het ontwerp van Berlage niet te ontkrachten. Als iemand straks zegt dat hij niets van de restauratie ziet, is dat het grootste compliment.”
Vluchtwegaanduidingen worden onopvallend aangebracht, vertelt Fritz. „Ze zijn nu niet storend aanwezig. Ze lichten pas op als het gewenst is.”
Dagelijks zijn zo’n zeventig vakmensen in en rond het jachthuis actief. „Op topdagen loopt er zelfs honderd man”, aldus Eddy de Veer, projectleider van het in monumenten gespecialiseerde aannemingsbedrijf Nico de Bont uit Vught. Het restaureren van het jachthuis vergt minutieuze, chirurgische precisie, zegt hij. Het strak vastgestelde tijdschema laat geen uitloop toe en de restaurateurs hebben te maken met veel onbekende en unieke materialen.
De Veer: „Vooral de technische voorzieningen zijn geen simpele opgave. Veel ruimte voor het inbrengen van nieuwe installaties was er niet binnen het ontwerp van Berlage en je wilt geen wanden en plafonds van geglazuurd metselwerk en stucwerk met een historie van een kleine honderd jaar beschadigen. Voor een pand van bijna een eeuw oud is het jachthuis destijds behoorlijk goed voorzien van technische installaties, zoals een lift in de toren, afzuigsystemen, telefoon en een eigen stroomvoorziening.”
Ook het schilderwerk wordt hersteld. In kleur en samenstelling afwijkende verflagen worden verwijderd. Tegels en stenen zijn waar nodig gereproduceerd in dezelfde kleur als de originele.
Tegels
Een klus is het herstellen van de tegelvloeren. Tegels worden net zo vlak of net zo scheef gelegd als oorspronkelijk. Fritz: „Mevrouw Kröller-Müller haatte onvolkomenheden, maar ze zag de ‘onvolkomenheden’ in de toegepaste materialen niet als zodanig. Het was juist de bedoeling dat het materiaal textuur behield en dus natuurlijk, levendig, genuanceerd, karaktervol was.”
Berlage ontwierp behalve het jachthuis ook het bijbehorende park en de vijverpartijen. Bijzonder, want van de bekende architect zijn verder geen ontwerpen van landhuis inclusief tuin en park bekend. Park en vijverpartijen zijn in 2011 en 2012 zo veel mogelijk naar oorspronkelijk ontwerp hersteld, evenals het wandelpad rondom de vijver, de Berlagewandeling.