Dit weekend las Voorberg op de bank bij zijn schoonouders het nieuwste nummer van De Wekker, de periodiek van de Christelijke Gereformeerde Kerken. De bijdrage van hoofdredacteur ds. P. L. D. Visser, waarin deze de werkwijze van Voorberg afwijst, verbaasde hem. „Ds. Visser stelt min of meer dat wat ik doe, lijkt op wat de duivel ook doet: verwarring zaaien.”

Het is niet voor het eerst dat de gemeentestichter van Stroomwest, één van de kerkplantingsinitiatieven van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) in Amsterdam, tegengas krijgt. De 32-jarige voorganger experimenteert graag. Dat past ook bij Stroomwest, een gemeente die zich richt op kunstenaars. „Een nieuw terrein voor de kerk, dat vraagt om experimenteren”, zegt Voorberg.

Zo vroeg Voorberg op een avond van Stroomwest bezoekers wat zij zouden wijzigen aan het Onze Vader. „Onze Vader werd al snel Onze Moeder en even later Het eeuwig Al. Aan het einde van de avond was alles doorgestreept en veranderd, behalve één zin: vergeef ons onze schulden.”

De kritiek op Voorberg van ds. Visser in De Wekker –„verwarring is een kenmerk van de diabolos” tegenover: „God is geen God van wanorde, maar van vrede”– en een kritisch commentaar op de EO-jongerendag door ds. J. M. D. de Heer uit Middelburg in De Saambinder, het weekblad van de Gereformeerde Gemeenten (onder de kop: ”Nog gekker…”), richtten de schijnwerper meer dan ooit tevoren op één element van de EO-jongerendag: de spreker.

Voorberg, die zaterdag in stadion Gelredome tienduizenden bezoekers van de EO-jongerendag hoopt toe te spreken, zegt de aantijgingen serieus te nemen. Tegelijkertijd stelt hij ermee te kunnen leven dat zijn handelwijze kritiek oplevert. „Verwarring is niet vanzelfsprekend tegen het Evangelie. Als ds. Visser zegt: verwarring is van de duivel, dan check ik wat ik aan het doen ben, dan kijk ik naar wat Jezus deed en denk ik: absoluut niet. En dan ga ik weer verder. Elke vrede komt ook niet van God, behalve de ware rust Ik vraag me af: ben ik bezig het Koninkrijk van Jezus uit te dragen? Sta ik in betrouwbare voetsporen?”

Schep je bewust verwarring? ”God is geen God van wanorde”, schrijft ds. Visser.

„Momenten van verwarring kunnen onderdeel zijn van het geloof. Niet alle verwarring hoeft vermeden te worden. Het vermijden van de verwarring, dat wilden de Farizeërs. Tegen Jezus zeiden ze ook… Nee, laat ik dat niet zeggen. Ik bedoel: we moeten telkens opnieuw proberen Hem te vinden, in Zijn Woord en in de wereld om ons heen.”

Je brengt je boodschap straks aan jongeren, van wie een deel mogelijk niet met de Bijbel is opgegroeid. Neem je met „het scheppen van verwarring” dan geen grote verantwoordelijkheid op je?

„Het doel is niet bereikt als ze met verwarring weg gaan. Ik heb op de jongerendag een andere taak dan bij Stroomwest. Hier preek ik voor christelijke jongeren, daar werk ik met atheïstische kunstenaars. Veel jongeren zijn op zoek naar een eigen geloof. Daarvoor moet je sommige dingen even loslaten en opnieuw vinden. Dat kan op zo’n EO-jongerendag. Uiteindelijk is het God die begint met mensen, Hij gaat het ook afmaken. Maar wat ik geleerd heb over wat echt belangrijk is, wil ik wel graag van doorgeven aan de bredere kerk. Mijn taak is het Evangelie te verkondigen en daarmee klaar.”

Wat ga je de jongeren zaterdag vertellen?

„Ik ga vanuit mijn levensverhaal het Evangelie vertellen. Wat ik geloof, wat ik denk dat op dit moment belangrijk is voor hen. Ik heb geen zin in een wollig verhaal. Helder waar het op staat. Dichtbij het eigen leven. Het thema van de jongerendag is ”Can You Hear Me”. Ik ga een Bijbelverhaal over Elia uitleggen. Dat begint op de Karmel. Elia houdt een soort ”can you hear me” met de Baälpriesters. Ik volg de lijn van Elia, die de woestijn ingaat op zoek naar het geluid van God. Dat zou ik ook graag willen: dat de jongeren nieuwsgierig op zoek gaan naar het geluid van God in hun leven. Waar komen ze de Geest van God tegen? De kerk leert: in Bijbel en kerkdienst. Maar door die twee heen, kun je ook leren zien hoe God actief is in de mensen om je heen.”

Welke plaats heeft persoonlijke bekering in je toespraak?

„Bekering is je afkeren van datgene waarop je denkt te kunnen vertrouwen en leren Jezus te volgen. Dat moet iedereen leren. En het thema zelf zegt het toch al? Can You Hear Me? Luister je? Volg je me? Dat zijn nogal radicale innerlijke omkeringen die daarvoor nodig zijn.”