Welke psalmen heeft u zondag opgegeven?
In de morgendienst de Psalmen 84:1 en 2, 130:2, 111:1, 2 en 6; 68:2 en 89:7. En in de middagdienst 118:1 en 11, 132:6 en 9, 122:1 en 3, 89:1 en 93:4.

Herkent u de uitkomst van het VOGG-onderzoek dat de helft van het psalmboek buiten beeld blijft?
Ik heb het nooit precies bijgehouden, dus ik durf dat niet te zeggen. Het is onmiskenbaar zo dat een aantal psalmen vaak in beeld komt, andere daarentegen zelden. Sommige psalmen hebben een zodanig specifieke ’setting’ dat ze ook niet altijd zomaar te zingen zijn.

Wat doet u er zelf aan?
Zelf geef ik regelmatig een onbekende psalm op. Het is belangrijk om gevarieerd te zijn in je tekstkeus. Als ook meer onbekende schriftgedeelten aan de orde komen, kom je ook uit bij psalmen die wat minder bekend zijn. Ik zal de eerste zijn om te zeggen dat daar voor ons als predikanten nog wel wat aan te verbeteren valt.

Wat zou er volgens u moeten gebeuren opdat ook het onbekende deel meer gezongen wordt?
Van belang lijkt me een goed samenspel tussen kerk, school en gezin. In onze gemeente is het zo dat voor de dienst de psalm wordt gezongen die op de scholen wordt geleerd: afwisselend die van de reformatorische en die van de hervormde school. Het is goed als ouders die psalm -en andere!- ook thuis met hun kinderen zingen.

Welke psalm geeft u graag op?
Ik kan er vele noemen. De onovertroffen rijkdom van het psalmboek is, dat je voor elke situatie wel een psalm kunt vinden. Gistermorgen stond ik bij het ziekbed van een oude christin die voor de poorten van de eeuwigheid ligt. We hebben met elkaar gezongen Psalm 73:12: „U al mijn liefde waardig schatten, wijl Gij mijn rechterhand woudt vatten.” We deden het niet met droge ogen. Steeds denk ik: Wat een geestelijke rijkdommen liggen er in ons psalmboek. Ik vind er mijn geestelijk leven volkomen in terug. Voor geen goud zou ik het willen missen. Als het dan gaat over het opgeven van de psalmen ’s zondags: ik houd elke week psalmen over!