Vanwege „de omvang en de ernst” van de door de verdachten gepleegde feiten zijn de opgelegde voorwaardelijke gevangenisstraffen alsook de opgelegde taakstraffen langer en hoger dan waartoe de rechtbank van Zutphen de verdachten in eerste aanleg had veroordeeld en dan in hoger beroep was geëist door de advocaat-generaal.

In 2010 veroordeelde de economische kamer van de rechtbank in Zutphen vader en zoon A. tot zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en taakstraffen. Verder moesten zij schadevergoedingen betalen aan de gedupeerden.

De economische kamer sprak uit dat de beleggingsorganisatie van vader en zoon A., Kingdom Financial Services, functioneerde als een kredietinstelling zonder dat zij in het bezit waren van de noodzakelijke vergunningen.

De strafkamer van de rechtbank achtte het bewezen dat beide mannen zich schuldig hebben gemaakt aan oplichting. De te betalen bedragen varieërden van 40.000 tot 80.000 euro.

Beide verdachten gingen tegen deze uitspraak in hoger beroep bij het hof in Arnhem. Dit heeft „in de economische strafzaken bewezen verklaard dat de verdachten zich schuldig hebben gemaakt aan het uitoefenen van een kredietinstelling door grote sommen geld aan te trekken van investeerders, terwijl zij daarvoor geen vergunning hadden”, meldde het hof dinsdag na de zitting. „Daarmee zijn artikel 6 en 82 van de Wet toezicht kredietwezen overtreden.”

Het beroep van de verdachten op afwezigheid van alle schuld werd door het hof verworpen, „omdat niet aannemelijk is gemaakt dat de verdachten (voldoende) concreet advies hebben ingewonnen over de regelgeving op de financiële markt.”

In de overige –”commune”– strafzaken heeft het gerechtshof bewezen verklaard dat „de verdachten de investeerders hebben opgelicht door hen voor te spiegelen dat sprake was van risicoloze investeringen in overbruggingskredieten in Zuid-Afrika, terwijl het geld van de investeerders in werkelijkheid ook in risicovolle overheidsprojecten aldaar werd geïnvesteerd en tevens werd aangewend voor de financiering van privé aankopen van de verdachten. Eén van de verdachten heeft daarnaast tevens een valse overeenkomst van geldleen opgesteld.”

Het hof heeft bij het bepalen van de straf voorop gesteld dat voor feiten zoals gepleegd in dit geval in beginsel onvoorwaardelijke gevangenisstraffen tussen de 18 en 24 maanden worden opgelegd, aldus het persbericht verder. „Het hof heeft echter in een aantal omstandigheden reden gezien om te volstaan met de oplegging van een voorwaardelijke gevangenisstraf en een taakstraf. De verdachten hebben een blanco strafblad en worden ter zake van hetzelfde feitencomplex ook veroordeeld door dit hof. Verder geldt dat de feiten lang geleden hebben plaatsgevonden en dat de procedure onredelijk lang heeft geduurd.”

Uit elkaar

De internetencyclopedie Wikipedia beschrijft de Beréa Beweging als een van 1996 tot 2006 bestaand verband waarbij 46 pinkstergemeenten in Nederland en België waren aangesloten. De beweging was voortgekomen uit de plaatselijke Beréa Evangeliegemeente te Haarlem. „In 2005 viel de beweging uit elkaar toen [leider] Rob Allart werd beschuldigd van onverstandig handelen als mede-eigenaar van de financiële instelling Kingdom Financial Services (KFS). Begin 2005 legde De Nederlandsche Bank hem een dwangsom van 1,5 miljoen euro op.

In de loop van 2005 verbraken steeds meer gemeenten de banden met de Beréa Beweging. Ten slotte telde de denominatie nog dertien gemeenten. In februari 2006 besloot de beweging zich geheel op te heffen. Een aantal gemeentes is zelfstandig verder gegaan en/of heeft aansluiting gezocht bij de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten.

Bij de Beréa Beweging sloten zich vooral onafhankelijke gemeenten aan. Maar ook gemeentestichting bleef een belangrijk onderdeel van de visie van de Beréa Beweging. Op haar hoogtepunt waren 46 gemeenten met ongeveer 5500 leden aangesloten bij de beweging. Beréa was op haar beurt aangesloten bij het Landelijk Platform van de Pinkster- en Volle Evangeliebeweging.”