Maar, schreef zij verder, „ik kan u niet beloven dat ik uw boek zal gaan lezen. Helaas heb ik niets met het geloof. U zult mij niet kunnen bekeren.”

De gereformeerde emeritus predikant citeerde zijn nicht zaterdag tijdens een symposium rond zijn vorig jaar verschenen Kleine en Grote Protestantse Catechismus (uitg. Kok). Plaats van samenkomst: het ”theater” van boekhandel Donner+De Slegte, hartje Rotterdamse binnenstad.

Het zal niet zo vaak gebeuren dat een bijeenkomst op deze locatie begint met het lezen van een stukje uit de Bijbel en gebed. Deze middag gebeurt dat wel. Want evenals de weduwe uit Lukas 18 „moeten we de moed niet opgeven”, zegt dr. Wentsel, ook niet in een samenleving waarin ietsisme en secularisme hun duizenden verslaan.

De theoloog uit Den Haag beijvert zich om dat „ietsisme en secularisme terug te dringen, en de Bijbelkennis van het Nederlandse volk te vergroten.” Om die reden heeft hij onder anderen zijn familieleden een exemplaar van zijn Kleine Catechismus gestuurd, met voorin een foto van henzelf.

„Catechese is zó belangrijk”, beklemtoont ook Aaltje Pronk, die meewerkte aan het project. „En in deze catechismus klinken de vragen van déze tijd. Laten we hem samen met andere christenen lezen, maar ook samen met ex-moslims, met moslims.”

Ds. A. J. Mensink, voor­zitter van de Gereformeerde Bond binnen de Protestantse Kerk, constateert dat in de catechismus van dr. Wentsel de vragen van „het kerkplein, marktplein, winkelplein en schoolplein” aan de orde komen. Bijvoorbeeld: waarom liet God het toe dat de islam opkwam?

De predikant noemt verder een blad als Happinez, of Geloven in Nederland, dat menige predikant of kerkenraad vorige week ontving. „Schokkend – maar spiegels van deze tijd.” Daartegenover is dr. Wentsels catechismus „spiritueel, stoer en eerlijk. „Wie is als Gij, wie kan U evenaren?””

Éen minpuntje, zegt ds. Mensink. „Als het gaat om de rechtvaardiging, lees ik toch het liefst zondag 23 van de Heidelbergse Catechismus.”