Ruim twee jaar geleden wist dr. Ellen van Wolde landelijk de voorpagina’s te halen met haar stelling dat het woord dat in Genesis 1 met „scheppen” is vertaald, eigenlijk „scheiden” betekent. Voor kenners van dr. Oepke Noordmans (1871-1956) kwam haar stelling niet als een verrassing: „scheppen is scheiden” was een van de vele gevleugelde uitdrukkingen van de hervormde theoloog.

Op de jaarlijkse Noordmansdag, vandaag in Amsterdam, staat Noordmans’ denken over de schepping centraal. Behalve dr. Van Wolde spreekt ook dr. Akke van der Kooi, voorzitter van Stichting Dr. O. Noordmans en universitair docent dogmatiek aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU). Ze heeft in de Larense predikant een inspirator gevonden die de „dagelijkse ellende van het journaal weet te verbinden met oerreformatorische gezichtspunten.”

Wat bedoelde Noordmans nu precies?

„Voor Noordmans was de leer van de schepping geen theorie over het ontstaan van de wereld. Het theologisch denken erover begint in het nu, bij de werkelijkheid om ons heen, de wereld van het journaal en de wereld waarin Jezus Zich bevindt in de evangeliën: vol met bedelaars, zondaars en zieken. Als we willen weten wat schepping is, moeten we volgens Noordmans kijken naar wat de Schepper volgens de Schrift in die wereld aan het doen is. En dat is dat Hij in die werkelijkheid scheidingen aanbrengt. Voortdurend haalt God licht en duisternis, het demonische en het menselijke uiteen. Als Jezus bij de overspelige vrouw zegt dat wie zonder zonde is de eerste steen mag werpen, dan schept Zijn woord een nieuwe situatie. Alles wordt omgekeerd, de farizeeën gaan weg en de vrouw is vrij. Dat is het scheppen uit niets.”

Maar hebben we het dan niet over de herschepping?

„Ja, dat bedoelt hij juist. Alleen van daaruit hebben we zicht op de oorspronkelijke schepping. Deze schepping is een kritisch begrip, een maatstaf waaraan we kunnen aflezen dat het nu niet meer zo is als bedoeld. De enige die weet wat de goede schepping was, is God. Pas waar God Zich met de zonde bemoeit komt die schepping weer aan het licht. Er ontstaat dan weer iets nieuws.”

U noemt dat een „moderne herneming van de kern van de Reformatie.”

„Ook voor de Reformatie was een cruciaal punt dat God niet bij iets van ons aanknoopt maar uit het niets begint. Gods werk ligt los in het leven, zegt Noordmans. Dat vind ik een heel ontspannende boodschap.”