Criminoloog Nelly Schotborgh-Van de Ven schreef er in 2009 al een artikel over. Haar conclusie: corruptie komt overal voor, maar het is moeilijk om iets over de omvang te zeggen. „De vormen van fraude en corruptie waarmee de Antillen en Aruba geconfronteerd worden, komen uiteraard ook voor in Nederland en elders in de wereld.”

Ze stelde verder vast dat er in de jaren voor 2009 al grote inspanningen zijn gedaan om wetten en regels aan te nemen om financiële criminaliteit te voorkomen. In het verleden werden fraudeurs veroordeeld en is in het Caribische deel van het koninkrijk het nodige gedaan om corruptie te bestrijden, maar niet alle initiatieven hebben tot het gewenste effect geleid.

Ook keek ze naar de acceptatie van het fenomeen. „Nog sterker, we zien in een aantal gevallen van fraude en corruptie op de eilanden dat de plegers in genade worden terugontvangen. Dit terwijl het onwettig handelen van deze (politieke) ambtsdragers grote financiële gevolgen heeft gehad voor de overheid, dus de gemeenschap.”

De criminoloog gaat in haar artikel, dat werd opgenomen in een rapport van het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatiecentrum (WODC), ook in op de achterliggende oorzaken. Ze vraagt zich af hoe het kan dat in kleine samenlevingen, zoals Curaçao, mensen met aanzien integriteitsrisico’s nemen. Volgens Schotborgh-Van de Ven speelt het koloniale verleden een rol. Historisch gezien neemt de bevolking een onderdanige rol in. „Dit vormt een vruchtbare bodem voor misbruik van bevoegdheden. De schuinsmarcheerders lopen weinig risico betrapt en aangesproken te worden.”

Wiels zag corruptiebestrijding als een van zijn belangrijkste doelen. Hij maakte zich druk over verspilling van belastinggeld en voerde politieke strijd tegen werknemers en overheidsinstellingen die in zijn ogen de bevolking benadeelden. Wiels schreef op 3 mei nog een brief naar 4 ministers met meer dan 30 vragen over illegale verkoop van lootjes via sms.