’‘Lieve moeder, u was koningin, dochter, echtgenoot, hoofd van de familie en moeder tegelijk. Dat zorgde soms voor innerlijke spanning’’, sprak Willem-Alexander. Hij prees zijn moeder vervolgens, omdat nooit vergeefs een beroep op haar werd gedaan.

Hij loofde haar ‘voor de vele mooie jaren waarin wij haar als koningin mochten hebben’. Ze was ‘rustig te midden van woelige baren’ en hield een stabiele koers aan, zei Willem-Alexander tot zijn ‘lieve moeder’.

Voor de woorden die de nieuwe koning over zijn moeder sprak werd lang geapplaudiseerd.