Oranje regeert ook een beetje in Duitsland
BERLIJN. Toegeven zullen ze het niet snel, maar veel Duitsers kijken met enige afgunst naar het Nederlandse koningshuis. Meer dan de helft van de Duitsers volgt graag het nieuws over buitenlandse vorstenhuizen blijkt uit onderzoek. Willem-Alexander wordt ook een klein beetje koning van Duitsland.
De Duitse pers is verzot op het Nederlandse koningshuis. Al weken volgen kranten, tijdschriften en televisie op de voet wat er in de aanloop naar de kroning van prins Willem-Alexander en prinses Máxima gebeurt. Begin deze maand al verschenen de eerste analyses over de regeerperiode van koningin Beatrix. Er werden profielen geschreven over de aanstaande koning en zijn vrouw.
Dat de Duitse media zo veel aandacht hebben voor de Oranjes, is niet verwonderlijk. Want vorige week bleek uit een enquête van het Duitse onderzoeksbureau YouGov dat meer dan de helft van de Duitse jongvolwassenen zich interesseert voor nieuws over buitenlandse vorstenhuizen. Een vijfde van hen ziet zelfs een monarch wel zitten in plaats van bondspresident Joachim Gauck.
Hoewel Gauck –nog maar één jaar in functie– zelf niet zozeer in opspraak is, kleven er wel de nodige smetten aan het presidentsambt. Dit heeft te maken met schandalen rond zijn voorgangers Christian Wulff en Horst Köhler. Een bondspresident moet onbesproken van gedrag zijn en boven de partijen staan. Daar slaagden Wulff en Köhler niet in, waardoor een koning voor veel Duitsers aantrekkelijk lijkt.
Koningslied
Nu de inhuldiging nadert, wordt het Oranjenieuws specifieker. In verschillende Duitse kranten verscheen een verslag van het televisie-interview met het aanstaande koningspaar.
Daarna trok het gedoe rond het koningslied in Nederland de aandacht. De forse kritiek van de Nederlanders zelf wekt eerst verbazing. „Het wijsje klinkt toch goed?” luidde een commentaar onder een bericht op de website van Der Tagesspiegel.
Het Duitse persbureau DPA vertaalde het lied, en toen werd er ook in de media enigszins besmuikt gelachen. Een veelgehoorde reactie: „Eten Nederlanders ”Eintopf” (stamppot) bij hun ontbijt?”
Voor boulevardbladen als Bild is prinses Máxima een eindeloze bron van inspiratie: „Waar ze ook komt, Máxima straalt en tovert een glimlach op de gezichten van alle mensen”, verzucht een journaliste.
Volgens het blad treedt de prinses in de voetsporen van de overleden Britse prinses Diana, die de ”Königin der Herzen” was. Adelexpert Rolf Seelmann-Eggebert bevestigt dat in Bild. „Eigenlijk heeft ze alle harten al veroverd.”
Het boulevardblad geeft hoog op van Máxima’s inzet op het gebied van microkredieten. „Ze houdt zich bezig met lastige vraagstukken en daarmee heeft ze veel respect verworven.”
Verder vindt het blad dat prins Willem-Alexander mede door zijn vrouw is gerijpt en aan invloed heeft gewonnen, nadat hij in het verleden nog wel eens in opspraak raakte.
Ook in het dagelijks leven informeren veel Duitsers naar de inhuldiging van prins Willem-Alexander en prinses Máxima. „Daar moet je als Nederlander toch bij zijn in Amsterdam?” merkt Stefan Endres uit Berlijn op.
Om er dan ietwat schalks aan toe te voegen: „Je weet toch dat de Oranjes eigenlijk uit Duitsland komen?” doelend op de geboorteplaats van Willem van Oranje, kasteel de Dillenburg in het huidige Hessen.
Glaasje
Niet alleen Nederland kleurt oranje op 30 april, ook in Kleef –net over de grens bij Nijmegen– is het een beetje feest, zegt Stephanie van Ipkens, die dicht bij Kleef woont. „Er is muziek en bij sommige winkels stond vorig jaar een glaasje oranjebitter klaar. Ik ga dit jaar zeker even kijken.”
De ondernemersvereniging van Kleef verklaart dat voor veel Nederlanders Koninginnedag een mooie gelegenheid is om te winkelen over de Duitse grens omdat de winkels in Nederland dicht zijn. Duitse middenstanders zijn dan niet te beroerd om de stad een beetje in Oranjestemming te brengen.
En ook de Duitse huiskamers kunnen op 30 april een beetje oranje kleuren. Duitse media zijn morgen volop aanwezig bij de plechtigheden in de Nieuwe Kerk en het feest in Amsterdam. De plechtigheid is via maar liefst vier tv-kanalen op de voet te volgen.