Israëlische voorganger Evan Thomas ziet groei kerk
ERMELO. Het aantal Messiasbelijdende joden in Israël groeit. De groei neemt echter af, zegt voorganger Evan Thomas uit het Israëlische Netanya. „We zijn misschien te veel bezig met de opbouw van de kerk zelf in plaats van met het brengen van de boodschap in de samenleving.”
Evan Thomas was een paar dagen in Nederland. Vorige week vloog hij weer terug naar Israël. Thomas bezocht Nederland op uitnodiging van een gemeente die meer wilde leren over de leefwijze en geloofsbeleving van Messiasbelijdende joden. Ook haalde Thomas de contacten aan met de stichting Open Doors, die zich inzet voor vervolgde christenen wereldwijd.
Is er dan sprake van vervolging in Israël? Zo ver wil Thomas niet gaan: „Er is sprake van een reeks vormen van religieuze discriminatie. Immigreren is moeilijk voor Messiasbelijdende joden. Vanuit de samenleving ervaren zij agressie. Met enige regelmaat vinden er vernielingen en bekladdingen van gebouwen van gemeenten van Messiasbelijdende joden plaats. Soms worden Messiasbelijdende joden vals beschuldigd van zaken”, zegt Thomas, die onderstreept dat Israël wel een land is met veel religieuze vrijheid.
Thomas vertelt over de recente veroordeling van een joodse religieuze extremist. „Hij is veroordeeld tot twee keer levenslang plus dertig jaar cel. Die komt nooit meer vrij. Hij wilde een Messiasbelijdende joodse familie doden. Gelukkig raakte alleen de zoon van het gezin gewond.”
Messiasbelijdende joden moeten extra moeite doen om te laten zien waar ze voor staan en wie ze zijn, is de vaste overtuiging van de voorganger. „Daarom is onze gemeente heel actief in de samenleving met een gaarkeuken, kledingverstrekking en een hulptraject voor drugs- en alcoholverslaafden. Wij proberen met iedereen het gesprek aan te gaan.”
De gemeente van Thomas, Beth Asaph, zoekt ook contact met Arabische christenen. Recent resulteerde dat in een bijzondere samenwerking. Voorgangers van Messiasbelijdende joden, van Arabische christenen in Israël en van Palestijnse christenen stelden samen een dagboek op, zo laat de Israëlische voorganger zien. Het boek verschijnt in drie talen: Engels, Hebreeuws en Arabisch. Bij de meditaties staan geen namen, zodat niet te zien is wie welke overdenking voor het boek verzorgd heeft. De titel van het boek luidt: ”My brothers keeper” (Mijn broeders hoeder).
Wat is uw boodschap aan de kerk in Nederland?
„We moeten laten zien dat het lichaam van Christus, de kerk, zeer waardevol is en veel betekent. Daarin zijn we één. Ik heb het idee dat er herstel gaande is in de relatie tussen christenen uit de heidenen en Messiasbelijdende joden.” Thomas benadrukt dat de kerk niet in plaats van het verbond met Abraham is gekomen.
Verder moet de kerk wereldwijd –ook in Nederland– nadrukkelijker bezig zijn met haar roeping, stelt hij. „De kerk moet mensen jaloers maken. Ze moeten zeggen: Ik wil hebben wat de leden van die gemeente hebben. Zo zijn al veel mensen voor Christus gewonnen”, aldus de voorganger, die in Nieuw-Zeeland is geboren en in 1983 naar Israël emigreerde.
In de jaren dat hij in Israël woont, heeft Thomas de het aantal Messiasbelijdende joden zien groeien. „Toen ik in Israël kwam waren er ongeveer tien kleine gemeenten, met circa 300 leden. Nu zijn dat er 120 met 12.000 tot 15.000 leden.”
De gemeente waaraan Thomas is verbonden, hecht veel waarde aan de joodse rituelen. „Zo houden we de joodse feestdagen. De vieringen zijn op de sabbat.” Thomas erkent dat het soms zoeken is naar een balans tussen het navolgen van Jeshua en het vasthouden aan de joodse tradities.
Daarbij speelt mee dat de leden van de gemeente heel diverse achtergronden hebben. Er komen er uit de voormalige Sovjetstaten, maar ook uit Ethiopië. „Die hebben allemaal hun eigen cultuur en gewoonten.”