Hij spreekt voorzichtig, vaak in vage bewoordingen; een aantal dingen mag niet in de krant. „Ik moet voorzichtig zijn. Anders kan ik straks m’n werk niet meer uitvoeren.”

Dr. ir. M. Burggraaf –„leeftijd is niet belangrijk”– uit Rotterdam heeft duidelijk zijn hart aan de Chinezen verloren. Hij is inmiddels meer dan vijftig keer in het land geweest en onderhoudt ook contacten met Chinezen in onder andere Amerika, Singapore en op eilandjes in de Stille Zuidzee.

Vanaf eind jaren 70 van de vorige eeuw kwam Burggraaf als ingenieur bij Siemens in het Verre Oosten. Toen de jeugdbond van de Gereformeerde Gemeenten eind jaren 80 een actie voor de vervolgde kerk wilde starten, werd de Rotterdammer als lid van het deputaatschap voor bijzondere noden gevraagd de voorbereidende werkzaamheden in het Verre Oosten te doen. Sindsdien staat hij in contact met Chinezen over de hele wereld.

Meer en meer raakte Burggraaf betrokken op de geestelijke honger van dit volk. „Diaconaal hulp verlenen is goed, Bijbels verspreiden is prima. Maar ik merkte een enorm tekort aan opbouwende lectuur, aan geestelijk voedsel. De nood is enorm groot.”

Burggraaf studeerde theologie in Utrecht en Semitische talen in Leiden en volgde de opleiding aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten. In 1983 werd hij beroepbaar gesteld, maar „kon geen beroep aannemen.” Tot eind jaren 80 ging hij binnen de Gereformeerde Gemeenten voor. In 1989 promoveerde hij in Leiden op een onderzoek op het gebied van het klassiek Hebreeuws. Sindsdien ligt zijn werkterrein elders. „Ik heb ervaren dat ik wel in de dienst van de Heere mocht werken, maar voor een ander volk.” Vanaf halverwege de jaren 90 doet hij dat „min of meer op eigen initiatief.”

Er bleek bij de Chinese christenen vraag te zijn naar onder andere het vragenboekje van Hellenbroek en de ”Korte lessen over het Kort Begrip” van ds. G. H. Kersten. En: naar alle psalmen. Sinds eind 2011 is het materiaal in het Chinees in één pakket voorhanden. Inmiddels wordt de verantwoordelijkheid van de uitgave gedragen door de onlangs opgerichte stichting De Chinese Vertalers, die Bijbels-reformatorische lectuur voor Chinese christenen wil verzorgen. Via brieven aan z’n vriendenkring en aan kerkenraden zocht en zoekt Burggraaf steun voor het project.

Hoofdbrekens

De Rotterdammer is duidelijk verguld als hij het psalmboek in handen houdt. Het veeljarenproject heeft hem dan ook de nodige hoofdbrekens gekost. „Onder de oudere Chinezen waren een paar psalmen op een bepaald cijfersysteem in omloop geweest. Toen kwam de vraag: Kun jij er niet voor zorgen dat we álle psalmen in het Chinees krijgen?”

Hij was er al snel over uit dat het Nederlandse psalmboek niet in aanmerking kon komen voor vertaling, omdat er geen Chinees beschikbaar was die het Nederlands voldoende beheerste. Daarom koos Burggraaf voor de psalters van de Amerikaanse zusterkerk van de Gereformeerde Gemeenten, met hun eigen melodieën. „Toen moest ik iemand hebben die Engels én Chinees vloeiend spreekt en tegelijk ook theologische kennis en gevoel voor poëzie heeft.”

Via allerlei contacten over de hele wereld kwam hij uit bij een Chinese predikant in Australië, die elf jaar geleden begon met de vertaalklus.

Beetje bij beetje werd het materiaal naar Rotterdam gestuurd. Burggraaf zocht over de hele wereld Chinese meelezers. En zelf ging de Rotterdammer, die „een beetje Chinees” kent, er weer een aantal keer grondig doorheen, samen met een Chinese studente van de Erasmus Universiteit. „Zij heeft mij tien jaar lang bijgestaan. Ze vormde een enorme steun.”

De muziek was een verhaal apart, want Burggraaf wilde bij elke psalm niet alleen de gebruikelijke muzieknotatie, maar ook het Chinese cijfersysteem opnemen. Intussen liet hij twee belijdeniscatechisanten, Kees Alblas en Sjaco Trouwborst, alle melodieën inspelen op het orgel van de Boezemsingelkerk in Rotterdam. Die opnamen zijn intussen onder de Chinezen verspreid.

In elk psalmboek steekt daarnaast een cd waarop een gelegenheidskoortje van Nederlandse Chinezen dertien psalmen vertolkt. Ook heeft Burggraaf op verzoek de oudkerkelijke en de Nederlandse belijdenisgeschrijften, de Ziekentroost, het Kort Begrip, een korte versie van de Dordtse Kerkorde, de Westminster Confessie (inclusief de grote en de kleine catechismus) en de liturgische formulieren toegevoegd.

Voldoening

Het psalmboekpakket is „ergens in het Verre Oosten” in een oplage van 4000 exemplaren gedrukt. „Die zijn vrijwel allemaal weg. Ze zijn bijna niet aan te slepen. We zijn bezig met een volgende oplage.” Het psalmboek wordt volgens Burggraaf enthousiast ontvangen. „De Chinese christenen zijn blij dat ze alle psalmen nu in hun eigen taal hebben. Ik was bijvoorbeeld in een gemeente waar ze iedere week een avond beleggen om met elkaar de melodieën in te studeren. Dat geeft veel voldoening.”

Heeft hij gedurende die elf jaren ooit de neiging gehad het bijltje erbij neer te gooien? Bijna verontwaardigd: „Nooit! Daarvoor was ik er te zeer van overtuigd dat ik dit moest doen.”