In werkelijkheid zijn het altijd nog vooral mannen die kostwinner zijn. Dat was althans de reden voor Eurocommissaris Kroes om tijdens Internationale Vrouwendag, 8 maart, vrouwen ertoe op te roepen hun kansen te pakken en financieel, sociaal en spiritueel onafhankelijk te zijn.

Op dezelfde dag pleitten de ministers Bussemaker (Emancipatie) en Asscher (Sociale Zaken) ervoor dat vaders zich meer bij de opvoeding laten betrokken, zodat meer vrouwen in de top van het bedrijfsleven kunnen werken.

Participatie

En of dat nog niet genoeg was, stelde de EU in haar aanbevelingen dat de arbeidsparticipatie van Nederlandse vrouwen te laag is. In vergelijking tot de rest van Europa zou dat een risico vormen voor de gewenste economische groei, zo concluderen EU-deskundigen.

Te midden van al deze aanbevelingen blijft één ding duidelijk en dat is dat vrouwen zich niet laten dwingen. De ene vrouw kiest nu eenmaal bewust voor een carrière buiten de deur, al dan niet parttime. Ze vindt het belangrijk om zich te ontplooien en om collega’s te hebben omdat ze thuis te weinig uitdaging vindt. Ook wil ze graag via een betaalde baan een bijdrage leveren aan de maatschappij, want ze heeft bijvoorbeeld een dure studie gevolgd en ziet het als haar plicht dat ze die ‘terugbetaalt’ aan de naaste.

De andere vrouw wil juist graag fulltime moeder zijn. Ze heeft niet dezelfde ambities als de carrièrevrouwen en vindt haar uitdaging dichter bij huis. De opvoeding van de kinderen ervaart ze als een even grote vervulling als een betaalde baan. En het contact met collega’s, een personeelsuitje en een stuk waardering wegen volgens haar niet op tegen de stress bij het zoeken naar een oppas voor een kind dat ziek is. Bovendien hebben ze hun sociale contacten via schoolplein en vrijwilligerswerk.

Roeping

Er zijn ook vrouwen met een kostwinner naast zich zonder kinderen die het als hun roeping zien om vrijwilligerswerk op te pakken. Trouwens, vergeet niet de alleengaande vrouwen die niets te kiezen hebben. Zij zijn er in alle gevallen en omstandigheden (die niet altijd even prettig zijn) zelf verantwoordelijk voor dat er brood op de plank moet komen.

De context van elke vrouw is dus uniek. Bij christennetwerk|gmv vinden we het belangrijk dat vrouwen (en mannen) hun eigen keuzes kunnen maken, ook op de arbeidsmarkt. Een gezin, met of zonder kinderen, is een economische eenheid. Daarbinnen nemen de beide partners gezamenlijk beslissingen over hoe de verschillende verantwoordelijkheden worden verdeeld. Dat kan betekenen dat beide partners in deeltijd werken, dat er één kostwinner is of dat beide partners fulltime werken. In verschillende levensfasen kan de balans daartussen weer verschuiven. Zolang mensen hun gaven en talenten inzetten, betaald of onbetaald, zou de overheid hen niet moeten verplichten dat volgens een bepaald economisch model te doen.

Het is echter wel belangrijk je te realiseren dat er bepaalde consequenties zitten aan het (tijdelijk) niet actief deelnemen aan de arbeidsmarkt. Het heeft onder andere gevolgen voor je pensioenopbouw, die individueel is.

Het ook belangrijk om te zorgen dat je wel een band houdt met je vakgebied, bijvoorbeeld via vrijwilligerswerk of cursussen. Wanneer je dan op een later moment wel (weer) deelt wilt nemen aan de arbeidsmarkt, vind je makkelijker weer de aansluiting.

De auteur is teamleider communicatie en pr bij christennetwerk|gmv