Wie heeft er een dochter van vier, vijf, zes, zeven jaar en zucht er ondertussen hartgrondig bij het bijvoeglijk naamwoord ”roze” op verlanglijstjes? Schaf dan ”Roze” aan. Elke pagina in dit prentenboek –met fraaie retro-achtige illustraties van Tseard van der Meulen– mag dan een roze sensatie zijn; tegelijk wordt een poging gedaan om alle prinsesjes uit hun roze droom te halen. Fee draagt roze, drinkt en eet uit roze, speelt altijd met roze en leest alleen maar roze boeken. Mierzoete pagina’s. Maar gelukkig: Fee heeft een broertje, Robin, die een weldadig aandoende blauwe muts draagt en met zijn zus in discussie gaat. „Hoe moet het dan als alle stoplichten roze zijn? En roze groenten? Roze spinazie is bedorven.” Fee is niet van haar roze wolk af te krijgen. Tot ze op haar verjaardag achter een bord roze spruitjes zit. Groen van ellende.