Als het aan president Obama ligt, wordt de Amerikaanse wapenwetgeving fors aangescherpt. In een emotionele toespraak riep het staatshoofd de burgers gisteren op actie te ondernemen. Dat is ook in lijn met de laatste opiniepeilingen, waaruit blijkt dat een meerderheid van de bevolking het wapenbezit aan banden wil leggen.

In de politiek krijgt Obama de handen nog niet echt op elkaar voor strengere wapenwetgeving. In een aloude reflex kondigden dertien senatoren gisteren al aan dat zij procedurele maatregelen zullen nemen om de stemming over Obama’s voorstellen zo lang mogelijk op te houden.

Amerikanen hebben immers het grondwettelijk recht om een wapen te bezitten. Iedereen die het waagt daarop inbreuk te maken, krijgt te maken met de machtige Amerikaanse wapenlobby die tot diep in de burelen van het Capitool zijn invloed uitoefent.

Even de voorstellen zelf. Obama wil een strengere controle van de achtergrond van mensen die een wapen kopen. Verder vindt hij dat magazijnen niet meer dan tien kogels mogen bevatten en dat aanvalswapens worden verboden. Geen inperking van het wapenbezit als zodanig, dus.

Wie kan daar tegen zijn? Mensen die het blijkbaar een constitutionele verworvenheid vinden om wapens te bezitten die automatisch tientallen kogels achtereen kunnen afvuren? Die met zo dodelijk mogelijk geweld een indringer van hun grondgebied willen verjagen of hun bezittingen verdedigen? Of gewoon voor de lol?

Dergelijke pleitbezorgers van ongebreideld wapenbezit leven kennelijk nog in het tijdperk waarin postkoetsen werden overvallen en woeste struikrovers de wegen op het Amerikaanse continent onveilig maakten.

Of ze laten hun oren te veel hangen naar de lobby van de National Rifle Association, de landelijke vereniging van wapenbezitters. Het valt nauwelijks uit te maken wat kwalijker is.

Intussen wordt het hoog tijd dat Amerikaanse politici eindelijk eens hun verantwoordelijkheid nemen. Te lang heeft in de Verenigde Staten een cowboymentaliteit geheerst waarin burgers ongebreideld over de dodelijkste wapens konden beschikken. Waarin mensen trots een uitgebreide collectie schiettuig in hun woning toonden.

Obama vertelde gisteren over Nicole Hockley. Zij verloor in december haar zesjarige zoontje Dylan bij de schietpartij op een school in Newtown, Connecticut. Elke nacht hoopt ze dat hij in haar droom verschijnt, zodat ze hem nog even kan zien.

De dames en heren politici in 
Washington zouden zich misschien eens wat meer in dat soort menselijke drama’s moeten inleven, in plaats van zich door partijpolitieke belangen en wapenlobbyisten te laten leiden.

Obama noemde gisteren de schietpartij in Newtown „de zwaarste dag uit mijn presidentschap.” Maar hij voegde daaraan toe: „Ik moet u vertellen: Als we niets doen zal dat net zo goed een zware dag voor me zijn.” Waarvan akte.