Voorafgaand aan de begrafenis had een dienst van afscheid en dank plaats in de Nieuwe Kerk aan de Boulevard. In deze dienst ging zijn vriend en pastor dr. M. Verduin voor. Jarenlang woonden zij op loopafstand van elkaar. En als pastor van dr. Meijers vond dr. Verduin in hem ook een ambtsbroeder en docent, van wie hij menig ‘college’ mocht ontvangen.

Dr. Verduin typeerde de overledene voor alles als een bevlogen prediker van Christus, Die de goddeloze rechtvaardigt. Verder als een erudiet theoloog en een zeer betrokken broeder. „Samen met zijn echtgenote, W. H. Meijers-van Meer, heeft Hij de kerk in haar breedte mogen dienen. In grote toewijding aan mensen van allerlei pluimage, met grote liefde voor de kerk, maar ook met grote zorg over haar. Het echtpaar Meijers had geen kinderen, maar was voor menigeen een vader en moeder in grote betrokkenheid en meeleven.”

In de dienst werden Psalm 42 en 43 gelezen en een gedeelte uit het lijdensevangelie. „Het wonder van Gods genade voor een arm mens, die niets heeft dan schuld en tekort, doorleefde hij intens in zijn laatste levenstijd.”

Ds. P. Koeman sprak namens een groot aantal vicarissen. „Dr. Meijers was een scherp analyticus die tegenover zijn leerlingen confronterend was, maar daarbij de zalving niet vergat.”

Namens de vriendenkring riep J. J. Gerritsen uit Leiden de vele jaren van hechte vriendschap in herinnering. Na het zingen van Gezang 280:1 en 5 werd dr. Sijtse Meijers begraven in het –zoals Gerritsen het verwoordde– „familiegraf van Christus, dat wij op het paasfeest open zullen vinden.”