Het bezoek van Obama aan de Joodse staat is het eerste sinds hij in 2008 president werd. En dat is in Israël niet echt in goede aarde gevallen. Ze hadden in Jeruzalem het vliegtuig van de president, die bij zijn aantreden vrede in het Midden-Oosten tot een van de belangrijkste speerpunten van zijn buitenlandse politiek had gemaakt, eerder verwacht op de landingsbaan van vliegveld Ben Gurion.

Maar nu, net begonnen aan zijn tweede en laatste termijn als president, is hij er dan. Op de valreep heeft premier Netanyahu vóór aankomst van Obama nog een nieuw kabinet in elkaar weten te zetten. Hij wist dat hij het gewoon niet kon maken om als demissionair premier de machtigste man op aarde te ontvangen. Aan de andere kant zal Obama niet bepaald blij zijn met de nieuwe Israëlische regering. Ook al is er in de nieuwe regeringsploeg weer iets meer animo om te gaan praten met de Palestijnen, de voorstanders van het bouwen van nederzettingen in Judea en Samaria –zoals de Westelijke Jordaanoever in Israël wel genoemd wordt– drukken een zwaar stempel op de nieuwe regering. En het zijn juist die nederzettingen die voor de Palestijnen reden zijn om niet aan de onderhandelingstafel te willen zitten.

En zo blijven Obama en Netanyahu om elkaar heen draaien. Het is geen geheim dat de persoonlijke relatie tussen beide heren niet echt goed is. Obama was woensdag niet voor niets zo uitputtend in zijn lof voor de huidige president van Israël, Simon Peres. Deze politieke duif is namelijk wél een man naar het hart van Obama.

Zo warm als de ontvangst van Obama in Israël is, zo koel zal die zijn in de Palestijnse gebieden. Woensdag al gingen daar demonstranten de straat op die portretten van de Amerikaanse president in brand staken. De Palestijnen hebben weinig vertrouwen in de Verenigde Staten omdat die zich, volgens hen, veel te eenzijdig achter Israël opstellen.

Het was opmerkelijk dat Obama woensdag tijdens een persconferentie na een ontmoeting met Netanyahu de relatieve rust in de Palestijnse gebieden prees en op het conto schreef van president Abbas. Volgens Obama bewijst de rust in de Palestijnse gebieden dat Israël alleen maar baat zal hebben bij een krachtige, Palestijnse staat die in vrede leeft met de Joodse staat.

Het zal niet zonder reden zijn dat hij deze opmerking maakte over de Westelijke Jordaanoever en met geen woord repte over de Gazastrook. De terreurorganisatie die daar aan de macht is, Hamas, is voor veel Israëliërs nu namelijk precies hét bewijs dat je de Palestijnen geen zelfbestuur moet geven. In hun denken kan het dan namelijk niet anders dan dat er vroeger of later een tijd komt dat de raketten richting Israël vliegen.

Hoeveel goede woorden er ook gesproken zullen worden en hoeveel toosts er ook zullen worden uitgebracht tijdens het bezoek van Obama, dit diepe wantrouwen tussen Joden en Arabieren zal zijn bezoek zeker niet kunnen wegnemen.