„Niemand komt iets mededelen of onderneemt iets, er wordt geen koffie aangeboden of gevraagd hoe het met ons gaat. Ze maken hier de rechterrijstrook wel vrij met een strooiwagen, maar niemand komt even vragen hoe het gaat en of ze iets kunnen doen. Ze rijden gewoon door en au revoir”, zegt Gorissen woensdagmiddag terwijl hij zijn boosheid bijna niet kan bedwingen.

Via 107.7 FM, de radiozender van het Franse tolbeheer, krijgt hij af en toe wel wat te horen, maar echte informatie over hoe het nu verder moet en over hoe lang het nog kan gaan duren, krijgen de gestrande reizigers niet. „Ik bel ieder uur met mijn familie en de planner van mijn bedrijf voor informatie. Via via heb ik nu vernomen dat ze toch weer sneeuw aan het verschuiven zijn.”

Gorissen denkt hij in elk geval zeker nog tot woensdagavond of donderdagochtend stilstaat maar durft geen harde voorspelling te doen. „Dat weet geen hond.” Hij heeft gevaarlijke stoffen aan boord en mag daarom pas rijden als de sneeuw weg is.

De vrachtwagenchauffeur vindt dat ook de Nederlandse en Belgische overheid blaam treffen. „Ze hadden veel eerder het rijverbod in Frankrijk moeten doorgeven. Waarom kwam dat pas zo laat? Alles gaat via de computer en met de hedendaagse technologie hadden we dat meteen moeten doorkrijgen. Dan was ik voor de Franse grens gestopt en had ik nog terug naar huis gekund.”

Gorissen maakt het verder goed en heeft genoeg eten en drinken bij zich. „Ik heb altijd genoeg brood, soep, water, koffie en thee bij me voor het geval dat.” Ook hoeft hij geen kou te lijden met de kachel aan boord. „Buiten vriest het 4 graden, maar binnen is het met 26 graden lekker warm.”

Volgens de trucker komt het verkeer vanuit Parijs nu mondjesmaat door, maar is het niet duidelijk of het gaat om automobilisten die waren gestrand op de A2 vanuit Parijs en inmiddels zijn uitgegraven. „Het zouden ook bewoners uit dorpen in de omgeving kunnen zijn. Op de A2 richting Parijs staat het in elk geval nog steeds stil.”