„Wij, bezorgde burgers, christenen uit Nederland, constateren dat de IND bewijsmateriaal in asielzaken nauwelijks inhoudelijk toetst.” Zo begint de petitie, vanmiddag aangeboden aan de vaste Kamercommissie van veiligheid en justitie in Den Haag.

De beschuldiging is stevig maar gegrond, aldus woordvoerder Johan van Groningen. Drie Pakistaanse vluchtelingen nam de Limburgse kerkgemeenschap op, van alle drie wees de IND het eerste asielverzoek af. Uit allerhande documentatie die de gemeente opvroeg om het tweede, beslissende verzoek zo grondig mogelijk te onderbouwen, bleek hoe precair de situatie was. Fatwa’s die over de drie waren uitgesproken belandden in het dossier, evenals flyers met doodsbedreigingen die rond hun woningen in Lahore waren verspreid.

„Tevergeefs”, zegt Van Groningen, „de IND schoof de stukken rücksichtslos terzijde. De dienst zei niet te kunnen instaan voor de authenticiteit ervan.”

Zijn intuïtie zegt dat er de IND veel aan gelegen was geen nieuwe, inhoudelijke risicoanalyse te hoeven maken, zegt Van Groningen. „Dat van die authenticiteit is in mijn ogen vooral een procedureel argument, zodat de IND niet opnieuw hoeft te kijken naar deze zaak.”

De Tweede Kamer moet staatssecretaris Teeven met klem verzoeken Pakistaanse christenen aan te wijzen als risicogroep, betoogt Van Groningen. „In dat geval moet de IND hun aanvraag voor een verblijfsvergunning grondiger bekijken. Daar is ook alle reden toe. Ik wil het geweld tegen de ahmadiyya’s, een andere risicogroep, niet bagatelliseren. Maar zeker rond Lahore is de situatie voor christenen echt heel instabiel. Zodra moslims christenen beschuldigen van blasfemie kan de vlam in de pan slaan. Zonder dat de Pakistaanse overheid kan instaan voor hun veiligheid.”