M. verklaarde dinsdag voor het gerechtshof dat zijn leven in het teken heeft gestaan van een constant gevecht tegen zijn seksuele gevoelens voor kinderen. Vanaf zijn 12e levensjaar wist hij dat hij ze had. „Het vreet een mens op”, aldus M.

In 2002, in de periode dat hij naar Nederland kwam, vond hij dat hij niet langer moest piekeren en er iets aan moest doen. Actie bleef niettemin uit, want M. wist niet waar hij het zoeken moest: „Ik zag de alternatieven toen simpelweg niet.” Robert M. zei dat hij nog steeds seksuele gevoelens voor kinderen heeft. In detentie gebruikt hij onder meer libidoremmers

M. heeft al eerder verklaard dat alleen zijn dood alle problemen had kunnen voorkomen. Vorig jaar, tijdens het proces bij de rechtbank, zinspeelde hij op zelfmoordplannen. Ook nu denkt hij nog dat zijn dood de beste oplossing is, voor alle betrokkenen in het drama dat Robert M. heet. Van een voornemen tot zelfmoord is geen sprake, zo verzekerde hij het hof dinsdag. „Ik ben geen pillen aan het opsparen of touwen aan het vlechten.”

Het hof probeerde er tijdens de ondervraging van M. achter te komen hoe zijn strijd tegen zijn gevoelens zich verhoudt tot het steeds verdergaande misbruik. Een eenduidig antwoord op die vraag bleef uit. Bij het misbruik op de crèches waar hij werkte, nam M. soms grote risico’s, die gemakkelijk tot betrapping op heterdaad hadden kunnen leiden. Hij zei dat hij soms betrapt had wíllen worden. „Als er geen uitweg meer is, is betrapt worden op zichzelf een uitweg.”