Xtc-lab dumpt afval steeds vaker in natuur
UTRECHT/BREDA – Niet alleen winterbanden, huisraad en koelkasten. Bos en heide lijden in toenemende mate ook onder de dumping van vaten drugsafval uit xtc-labs. „Dit is zware criminaliteit.”
Het St. Annabos bij Breda ligt er stilletjes bij. Stil, maar schoon. Naaldbomen, loofbomen en heidevelden wisselen elkaar af. Hier en daar ligt een vennetje. Met ijs bedekt. Rietpluimen wuiven in de wind.
Boswachter Jeroen Buunen (24) van Staatsbosbeheer (SBB) ploegt met zijn VW-busje over een modderig zandpad. Het water spat soms hoog op. Spiedend tuurt de buitengewoon opsporingsambtenaar (boa) naar ongerechtigheden in het bos.
Niet zonder reden. Noord-Brabant kampt in toenemende mate met de dumping van drugsafval uit xtc-labs, zo blijkt uit cijfers van de Landelijke Faciliteit Ondersteuning Ontmanteling (LFO), voorheen onderdeel van het KLPD.
Het LFO registreerde in 2011 zestig lozingen van zwaar chemisch afval uit xtc-labs, in 2012 negentig. In de eerste anderhalve maand van dit jaar staat de teller op dertig dumpingen van drugscriminelen.
„Wij treffen regelmatig lekkende vaten aan”, zegt boswachter Buunen in de Baronie, de natuurgebieden rond Breda. Het 12.000 hectare grote SBB-district West-Brabant (Belgische grens-Waalwijk-Zeeland) is vorig jaar zo’n acht keer geconfronteerd met illegale drugsdump. „Je wordt er moedeloos van.”
Milieumisdrijf
Buunen koerst met zijn groene Transporter richting een vers gesaneerde dumpplek. „Hier”, wijst de jonge boswachter. „In december lagen hier acht in brand gestoken vaten chemisch afval.” Een kale plek in het bos herinnert aan het milieumisdrijf.
Een bordje ”Grondbeschermingsgebied” maant passanten tot voorzichtigheid. Tevergeefs. „Brabant kent veel zandgrond. De gedumpte chemicaliën sijpelen diep de grond in. De plek is laagje voor laagje, 2 meter diep, afgegraven. Twee vrachtwagens vol.” Het klusje kost SBB 12.000 euro.
Dumping van drugsafval uit xtc-labs in de natuur is zware criminaliteit, benadrukt SBB-woordvoerder Marjet Heins. „Zorgelijk.” De natuurbeheerder „baalt” van de toenemende dump. „De schade aan mens en dier door een lekkend vat is groot.”
De eigenaar van een natuurgebied draait op voor de kosten. Voor het verwijderen van chemisch afval moet de natuureigenaar een gespecialiseerd bedrijf inschakelen. „Wij mogen zelf nergens aankomen.”
SBB ziet zich geplaatst voor enorme kosten. Het opruimen van een doorsneepartijtje drugsafval bedraagt tussen de 5000 en de 8000 euro. „Moeten we de bodem laten saneren, dan lopen de kosten al snel op tot zo’n 10.000 tot 20.000 euro.”
De natuurbeheerder trekt landelijk jaarlijks een half miljoen euro uit om afval uit bos en hei te verwijderen. „Dat gaat ten koste van de aanleg van mooie bankjes en wandelroutes.”
De werkelijke kosten liggen veel hoger. „Boswachters zijn creatief. Velen hebben een deal gesloten met reclassering of sociale werkplaatsen voor het verwijderen van zwerfafval.” Een schatting van de exacte kosten durft Heins niet te maken. „We zijn elk jaar al vier fte’s kwijt aan zwerfafval.”
Populair
Natuurmonumenten herkent de bevindingen van Staatsbosbeheer. „We hebben ook veel last van dumping”, reageert woordvoerder Marlous van ’t Pad Bosch. „Drugscriminelen kijken niet wie de eigenaar van een natuurgebied is.”
Dumping vindt volgens haar vooral in de grensregio’s plaats. Breda en Tilburg zijn populair. Maar ook bij Vorden (Achterhoek) en rond Utrecht. Waarom juist daar, durft niemand met zekerheid te zeggen. In de omgeving schijnen veel drugslab’s te zitten.
Het ruimen van afval loopt ook bij Natuurmonumenten jaarlijks „flink” in de papieren. De Weerribben 30.000 euro, Zuid-Limburg 15.000 euro, Zuid-Kennemerland 20.000 euro, Veluwezoom 30.000 euro. „Een enorm probleem.”
Natuurbeheerders treffen niet alleen drugsafval aan, maar ook complete huisraad, keukens, winterbanden, witgoed, stapels folders, tuinafval. Heins verbaast zich over de gemakzucht van burgers. „Witgoed kun je overal gratis inleveren. Waarom zou je het dumpen?”
Buunen rijdt het Ulvenhouts Bos in. Een bordje van fietsroute ”38” bevat drie kogelgaten. „Er gebeuren hier ’s nachts gekke dingen.” De boswachter neemt poolshoogte op de Chaamse dreef, naar aanleiding van een melding.
Op de hoek bij een stapel gezaagde stammen staat een wasmachine. Merk Indesit. Iets verderop liggen een stapel kleren, een frisbee en een sigarendoosje. Alles verdwijnt achter in het busje. „Soms lijk je meer een afvalophaaldienst dan een boswachterij.”
