De voorzitter van het Nationaal Comité Inhuldiging, Wijers, heeft alle Nederlanders uitgenodigd iets te schrijven, te tekenen of te musiceren onder het motto ”Mijn droom voor ons land – inspiratie voor onze koning”. Vandaar dat ik zo vrijmoedig ben u een kort schrijfsel aan te bieden. Want als ons land iets nodig heeft –dat ben ik met Wijers eens– is het mensen met dromen, met idealen, mensen die niet bij voorbaat genoegen nemen met hoe de dingen nu eenmaal op dit moment zijn.

Daarom luidt mijn droom voor ons land dat er de komende jaren steeds meer burgers zullen zijn die verder kijken dan hun neus lang is, die beseffen dat het leven op aarde –hoe goed dat soms in een welvarend land ook kan zijn– nooit het een en al kan zijn, die op zoek gaan naar de diepere betekenis van de werkelijkheid, naar de Oorsprong ervan.

Want als iets ons land na de Tweede Wereldoorlog is gaan opbreken, is dat het steeds verder verbreide materialisme, de levenshouding dat we elk ons eigen geluk moeten creëren door zo veel mogelijk genot en welvaart uit dit leven te peuren. Het heeft ons, in het algemeen gesproken, tot zelfzuchtige mensen gemaakt, die gemakkelijk schulden maken, die denken dat we onze normen zelf moeten verzinnen, en die onszelf niet meer kunnen begrenzen. We hebben er een samen­leving met veel oppervlakkige glamour en “dikke ikken” door gekregen.

Mijn droom is dat in die ontwikkeling een wending komt, misschien wel met behulp van de economische crisis, die ons hopelijk tot het inzicht brengt dat de bomen níét tot in de hemel groeien, en dat er hogere waarden zijn dan het zo snel mogelijk zorgen dat je de nieuwste iPad of het hipste interieur bezit. Tot het inzicht ook dat onze beschaving alleen iets van haar kracht kan behouden als we in verbinding blijven staan met de langrijkste bron ervan: het christelijk geloof.

Ik besef: het is een wat simpele droom die ik u voorhoud. Een droom die, als hij verwerkelijkt wordt, niet alles bij toverslag verandert in een paradijs. Maar wel een droom die in de diepste zin van het woord perspectief biedt, voor individu en voor samen­leving. Een droom die op onze toekomst is gericht, maar die ons ook in contact brengt met het geloof en de inspiratiebron van ons voorgeslacht.

Dromen zijn bedrog, luidt een bekende uitdrukking. Dat geldt inderdaad voor dromen die uit ons eigen onderbewustzijn voortspruiten en die onze eigen, ongetemde verlangens weerspiegelen. Maar dat geldt niet voor in de Bijbel opgetekende dromen. Zo sprak de Heiland ooit over het Koninkrijk van God dat vergelijkbaar is met een mosterzaadje: het begint onooglijk, maar eindigt als grote boom waarin de vogels nestelen.

Koninklijke Hoogheid, ik weet dat u in ons staatsbestel slechts een bescheiden plaats inneemt. En dat u de gewenste omslag niet in uw eentje kunt bewerken. Maar juist daarom wens ik u bovengenoemde inspiratie toe bij de uitoefening van uw ambt, die straks een aanvang neemt. Tot heil van ons volk.

Met de meeste hoogachting,

een dromend onderdaan.”