Het meisje en een van de adoptiefouders konden niet met elkaar omgaan. „Het kindje wees deze adoptiefouder voortdurend af. Deze ouder kon hiermee niet omgaan. Ze zagen geen andere uitweg dan het kindje bij een pleeggezin onder te brengen”, schrijft de inspectie voor de Jeugdzorg in een rapport over deze zaak.

Het meisje werd in augustus 2011 geadopteerd. Pas in februari 2012 werd de Stichting Kind en Toekomst, de organisatie die heeft bemiddeld bij de adoptie, ingelicht over de mislukte adoptie. Dat gebeurde nadat de pleegouders om extra ondersteuning hadden gevraagd bij Bureau Jeugdzorg.

Volgens een woordvoerder van de inspectie is het voor het eerst dat er melding is gedaan van een geval als dit. Dat bij de instanties niet bekend was dat het kind niet meer bij de adoptiefouders woonde, noemt de woordvoerder „heel slecht”. De adoptiefouders hebben bewust de verschillende instanties niet laten weten dat de adoptie mislukt was, omdat ze bang waren dat de Raad voor de Kinderbescherming zou worden ingeschakeld en het kindje van het ene tehuis of pleeggezin naar het andere zou worden verplaatst.

De adoptiefouders zijn pas ruim een half jaar na de mislukte adoptie uit het ouderlijk gezag gezet. Bureau Jeugdzorg heeft momenteel de voogdij over het kindje, dat nog steeds bij de pleegouders woont.

Volgens de inspectie is de bemiddeling bij het regelen van de adoptie niet goed verlopen. De adoptieorganisatie heeft zich geen goed genoeg beeld gevormd van de situatie van het meisje en van de match met de kandidaat-adoptiefouders. Ook is de nazorg niet goed geregeld: nu is er enkel schriftelijk en telefonisch contact na de adoptie. Dat moet beter, vindt de inspectie. Ook moet bij aankomst in Nederland het kind medisch en psychosociaal onderzocht worden om problemen of traumatische ervaringen zo snel mogelijk boven water te krijgen.