„In 1998 verscheen bij uitgeverij De Groot Goudriaan –in samenwerking met de christelijke hogeschool De Driestar– een bundel lezingen onder de titel: ”Een psalm, een lied”. Hierin zijn lezingen van dertien verschillende personen opgenomen, die over dit thema gehouden zijn tijdens een door deze hogeschool georganiseerde studiedag in 1997.

Ds. A. Moerkerken stelt in zijn destijds gehouden lezing ”De exegese van de Psalmen” de intrigerende vraag waaróm er zo veel Psalmen onbekend zijn. Hierop antwoordt hij o.m. dat de melodieën soms niet eenvoudig zijn en de inhoud ons niet zo ‘ligt’. Ten aanzien van dit laatste stelt hij de vraag: zou het toevallig zijn dat de Psalmen 9, 10, 11, 58, 59 en 109, die hij als voorbeelden van onbekende Psalmen noemt, felle aanklachten bevatten tegen de vijanden en de goddelozen? Hij voegt hieraan toe: „Maken de scherpe woorden van deze ”wraakpsalmen” ze bij velen ook niet –bewust of onbewust– onbemind? Onbekend maakt onbemind, zeker. Maar maakt het feit, dat een Psalm onbemind is, ook niet dat zij onbekend blijft?” Het af en toe zingen van onbekende Psalmen in huiselijke kring, op school, op de vereniging, op het koor en in de kerk bevordert dat deze niet langer als zodanig aangeduid behoeven te worden. Dit geldt ook Psalm 58, over welke Psalm u een en ander kunt lezen in het Reformatorisch Dagblad (op pag. 2) van afgelopen week. Laten we deze gelegenheid benutten, en állen meezingen. Liefde tot de Psalmen moeten we niet alleen met de mond belijden, maar tonen! De praktijk bewijst hoe het ligt.”