„Gijlieden zijt kinderen der profeten en des verbonds, hetwelk God met onze vaderen opgericht heeft.”

Wie deze woorden goed overdenkt, merkt dat God bij het oprichten van Zijn verbond met de mensen geheel gehandeld heeft, zoals gewoonlijk een testament of verbond wordt gemaakt.

Ten eerste wordt aangewezen wie zich met elkaar verbonden hebben, namelijk God en het zaad van Abraham. Daarna wordt vermeld wat ieder van de beide bondgenoten de ander schuldig is, onder welke voorwaarden het verbond gemaakt is en waartoe zich iedere partij verbonden heeft. Namelijk, dat God de God van Abraham en van zijn zaad zal zijn, en dat Abraham en zijn zaad oprecht voor God zullen wandelen en eerlijk zullen zijn.

Dit verbond zal eeuwig gelden, van geslacht tot geslacht. Het wordt met bloedige ceremonies, met de besnijdenis, bevestigd. Brieven en zegels van dit verbond hoeven wij niet te zoeken. Dit door Mozes geschreven woord en heel het Oude en het Nieuwe Testament nemen de plaats van de brieven en zegels in.

Ik zal bovengenoemde stukken in orde behandelen. Het is een duidelijk bewijs van Gods onuitsprekelijke genade en barmhartigheid dat de eeuwige God Zelf de Eerste is om het verbond aan te bieden. Terwijl Hij niet door enige verdienste van mensen daartoe gebracht wordt, maar Hij wordt door enkel liefde gedreven.

Heinrich Bullinger, predikant te Zürich (”Het enige en eeuwige Testament of Verbond Gods”, 1533)