„Was ik aankomend student dan zou ik het hoofdbestuur de uitdagende vraag stellen: is de gereformeerde visie op het verbond voluit Bijbels?

Het is niet verwonderlijk dat ds. A. Jonker uit Putten ten gevolge van zijn contacten met Messiasbelijdende Joden moeite gekregen heeft met de zinsnede „aangezien de doop in de plaats van de besnijdenis is gekomen.” Dit tendeert immers in de richting van de vervangingstheologie. Hij stelt een nieuwe formulering voor: „Omdat de doop na en naast de besnijdenis is gekomen.” Naar het oordeel van prof. dr. J. Hoek gaat deze redactie niet in tegen de bedoeling van de opstellers van het formulier. Het is evenwel de vraag of we met de kritiek op die frase uit het doopformulier niet het hart van de gereformeerde verbondstheologie treffen. Met een spreken over de doop ná de besnijdenis kunnen we niet echt gelukkig zijn. Dit onderstreept namelijk dat de opstellers van het formulier spreken in de verleden tijd: „Deze besnijdenis wás een zegel van het verbond en van de gerechtigheid van het geloof” (Romeinen 4:11). Realiseren we ons dat de besnijdenis voor de gelovige Joden nog altijd een garantie voor de betrouwbaarheid van het verbond ís? Beter kunnen we daarom zeggen dat de doop náást de besnijdenis is gekomen.

Ter verheldering merkt ds. Jonker op: „De besnijdenis is een inlijving in het verbond met Abraham en de doop is een inlijving in Christus.” Maar hoe valt dit te rijmen met de these van prof. dr. G. H. van Kooten uit Groningen: „Het verbond met Abraham is universeel en geldt alle volken?” In contrast daarmee poneerde deze hoogleraar bovendien de stelling: „Het verbond met Mozes geldt alleen voor Israël en is niet van betekenis voor christenen.” Het wreekt zich dat we in de krant slechts enkele frasen te lezen krijgen. Veel vragen worden namelijk opgeroepen. (…)

Dankzij Jezus worden kinderen van christenen bij Israël ingelijfd en mogen zij de naam van Sions kinderen dragen. Maar alle verbonden zijn met Israël gesloten. Daarom rest de ongemakkelijke vraag: in hoeverre is de gereformeerde verbondstheologie ten principale vervangingstheologie?”