Wim Heiwegen uit Vaassen herinnert zich nog goed hoe Anne van der Bijl, de oprichter van de wereldwijde hulporganisatie voor christenen Open Doors, sprak over de verloren zoon. „Tweeduizend mensen, onder wie een heleboel jongeren, knielden die dag in het stadion voor God”, vertelt hij.

Het was voor hem de eerste kennismaking met een land dat hij in de 21 jaren erna 108 keer zou bezoeken. De kledingverkoper, lid van de volle-evangeliegemeente Woord en Daad in Vaassen, richtte samen met drie andere middenstanders de stichting Hoop voor Albanië op. Aanvankelijk brachten zij vooral voedsel naar het land. Ook nu nog gaan er regelmatig transporten met levensmiddelen die kant op. Maar er wordt meer op touw gezet door Hoop voor Albanië. Weeshuizen, ziekenhuizen, gaarkeukens en een blinden- en dovenschool zijn in Albanië met hulp van de stichting van de grond gekomen. Vorig jaar hielp Heiwegen samen met EO Metterdaad mee aan de bouw van een bejaardenhuis voor verstandelijk gehandicapten. „Daar kunnen 45 mensen worden opgevangen die anders langs de kant van de weg moesten bedelen en geen onderkomen hadden.”

Geraakt

Fitor Muça was als jonge man aanwezig in het stadion van Tirana, waar Van der Bijl in 1991 zijn oproep tot bekering liet horen. Op een film die is opgenomen om geld voor de kerk in te zamelen, vertelt Muça hoe hij geraakt werd door de spandoeken met daarop ”God houdt van Albanië”. „Ik was verbaasd: hoe is het mogelijk dat God van Albanië houdt?” vertelt de voorganger. „Terwijl ik naar deze boodschap luisterde, raakte God mijn hart aan. Hij zei: Jij bent ook die verloren zoon.”

Muça vertelt hoe sindsdien alles veranderde. Al spoedig werd de Rilindjagemeente gesticht, een protestantse gemeente die nog steeds groeit en op dit moment zo’n 400 leden telt.

Tegelijk dient zich met de groei een probleem aan, legt Heiwegen uit. „De gemeente heeft geen kerk. De huur van het operagebouw dat zij regelmatig gebruikt is in twintig jaar opgelopen van 200 naar 2000 euro per maand. Daarom besloten we een kerk bouwen.”

Het wordt de eerste kerk die sinds de val van het communisme in Albanië verrijst. Eerder kwamen er wel multifunctionele gebouwen van de grond waarin ook gemeenten konden samenkomen. „Anne van der Bijl, die bekend werd door het smokkelen van Bijbels naar communistische landen, haalt in de folder voor de kerkbouw de woorden van Jezus aan: Mijn huis zal een huis des gebeds genaamd worden. In deze kerk moet de gemeente voor al haar activiteiten, ook doordeweeks, terechtkunnen.” De kosten? Zo’n 500.000 euro. Daarvoor kan de stichting een kerk bouwen met 1000 zitplaatsen. Dit jaar, waarschijnlijk rond de zomer, moet de bouw van de kerk van start gaan. Het geld is nog niet binnen, maar Heiwegen heeft goede hoop dat het er komt. „We hebben een God die wonderen doet.”

Fanatieker

Inmiddels zijn er in het land al 2000 moskeeën, waarvan er honderden verrezen sinds 1991. „Soms zou ik willen dat wij christenen net zo fanatiek waren als de moslims. In een land dat ooit bekendstond als de eerste atheïstische staat ter wereld is zo veel werk te doen. De mensen staan open voor het Evangelie.”

Heeft de stichting er ooit aan gedacht zich aan te sluiten bij andere hulporganisaties? „Dat doen we bewust niet. We willen onze administratie zo klein mogelijk houden en we willen geen bureaucratische rompslomp. Wel doen we af en toe iets samen met een andere instelling. Zo zijn verschillende projecten door EO Metterdaad onder de aandacht van een breder publiek gebracht. Dat levert vaak extra inkomsten op.”

Vrijwilligerswerk

De medewerkers van de stichting Hoop voor Albanië doen hun werk onbetaald. „We zijn allemaal middenstanders en hebben dus gewoon een inkomen. Ikzelf kan gemakkelijk weg, omdat mijn dochters in de winkel staan.”

Deze maand gaat Heiwegen opnieuw naar Albanië. „Voor de 109e keer dus”, lacht hij. „En ik kan me niets mooiers indenken dan dit werk. Je maakt er zo veel mensen gelukkig mee.”

www.hoopvooralbanie.nl