Paar nachtjes gevroren? Waaghalzen binden de schaatsen onder en zwieren de ijsvloer op. Verantwoord of niet. Soms gaat het goed, soms fout. Een wak, een zwakke plek: krak zegt het ijs en de schaatser verdwijnt in een zwart gat.

Werk aan de winkel voor de brandweer. Maar die gaat niet verder het ijs op dan de ladder lang is. Bij een sloot geen probleem, op het Markermeer wel. Daarom werken brandweer en reddingmaatschappij KNRM in het Noord-Hollandse vissersdorp sinds 2009 samen.

”IJsreddingen” noemen ze hun gezamenlijke missie. KNRM-vrijwilliger Tijs Klaver –„ik doe, dankzij m’n vader, al sinds m’n achtste mee als de pieper gaat”– is er enthousiast over. „Ambulance en politie mogen het ijs niet op, de brandweer is beperkt inzetbaar. Het overlevingspak van de brandweer loopt vol water. Dat van de KNRM niet. Daardoor kunnen wij verder gaan. Letterlijk. In combinatie met het materieel van de brandweer vormen we een prachtig team.”

De afgelopen jaren hebben brandweer en KNRM veel geoefend. Klaver: „Echte ijs­reddingen hebben we nog niet meegemaakt. Wel hebben we hulp verleend aan mensen die op het ijs een ongeluk kregen: een gebroken been, een arm uit de kom, een schedelbasisfractuur. Ook dan zijn we snel ter plekke. We zijn de verlengde arm van de brandweer.”

Klaver verbaast zich over het roekeloze gedrag van mensen. „Als er één schaap over de dam is, volgen er meer. Mensen staan op de dijk, zien iemand op het Markermeer schaatsen, denken dat het veilig is en gaan vervolgens ook het ijs op. Pure onvoorzichtigheid.”

Voorlopig kan er op open water niet geschaatst worden, benadrukt de 27-jarige KNRM-vrijwilliger, die business analytics studeert. „Het eerste ijsvliesje is donderdagmiddag ontstaan. Er is nog zeker een week vorst nodig voordat het ijs betrouwbaar is.

Wat het Markermeer betreft: de ijsclubs van Marken, Volendam en Monnickendam houden de situatie in de gaten en 
geven groen licht zodra het 
echt veilig is. Dat betekent: mini­maal 12 centimeter ijs.”