Naast het ontwerp, dat veel weg heeft van een Esscher-tekening zonder begin en eind, maakte hij ook samen met wiskundige en kunstenaar Rinus Roelofs de 3D-techniek voor het huis. Vervolgens ontstond het idee om het deels stenen pand in stukken te laten uitprinten. Die kunnen daarna aan elkaar worden gezet, zodat het ontwerp weer uit een stuk bestaat. 3D-printen is een vrij nieuwe techniek waarmee objecten driedimensionaal worden afgedrukt.

Het printen van de delen van ongeveer 6 bij 9 meter werd mogelijk met een printer van de Italiaan Enrico Dini. De 3D-printtechniek van het hergebruiken van zand of vermalen steen door het opnieuw in de gewenste vorm te verharden, is door de Italiaan ontwikkeld. Dini geeft 25 januari in Delft en 7 februari in Amsterdam een lezing over zijn printtechniek en de mogelijkheden daarmee. Hij praat dan ook over het ontwerp van Ruijssenaars dat enkele miljoenen kost om het uiteindelijk geprint te krijgen.

Samen met een Nederlands bouwbedrijf werken Dini en Ruijssenaars nu aan de uitvoering van het idee. „Het moet het eerste gebouw ter wereld zijn dat we uitprinten. Ik zou het mooi vinden als het een publiek gebouw wordt. Met de openheid van het gebouw leent het zich daar goed voor”, aldus Ruijssenaars.

Het landscape house is ontwikkeld vanuit de vraag naar een gebouw dat als een landschap in het landschap staat. „Omdat het landschap oneindig is, kwam ik uit op een gebouw dat geen begin en geen eind kent”, zegt Ruijssenaars. De architect maakte eerder al wereldwijd naam met zijn ontwerp van een zwevend bed. Time Magazine betitelde het bed destijds als beste ontwerp van het jaar.