De Zeemeeuw begon in 2005 als initiatief van het echtpaar Richard en Dieneke Holstein uit Nijkerk. Ze maakten gebruik van de mogelijkheid die het persoonsgebonden budget (pgb) bood om ouders van kinderen autisme, ADHD of een andere stoornis tot rust te laten komen doordat zij de zorg even aan anderen kunnen overdragen. Omdat ze zelf een zoon met autisme hebben, wisten ze hoe belangrijk het is dat gezinnen met kinderen met deze aandoeningen tot rust kunnen komen.

In februari 2006 organiseerden ze het eerste logeerweekend op het vakantiepark Rabbit Hill in het Gelderse Nieuw-Milligen. Zij coördineerden het, mbo- en hbo-studenten begeleidden de kinderen. In de loop van de jaren breidde het aantal deelnemers en activiteiten zich uit. Vanwege een groeiende vraag startte het echtpaar Brandemann in 2007 ook logeerweekenden. Ook kwamen er logeervakanties bij.

In 2010 werd er gestart met dagopvang, in samenwerking met echtpaar Blankesteijn uit Nijkerk. Op het hoogtepunt, van 2008 tot en met 2010, werden er veertien weekenden lang twee groepen van dertig kinderen opgevangen en genoten bijna honderd kinderen drie weken lang van een logeervakantie.

In mei vorig jaar kwam het kabinet-Rutte I met het plan om krap 1 miljard euro te bezuinigen op de pgb’s. In het lenteakkoord werden de voorstellen sterk afgezwakt. Zo mogen thuiswonenden met een beperking hun zorg uit het pgb blijven financieren, mits zij meer dan tien uur begeleiding per week nodig hebben.

De aangekondigde korting blijft allerlei logeerinitiatieven en zorgboerderijen bedreigen. Richard en Dieneke Holstein besloten de activiteiten van De Zeemeeuw langzaamaan te beëindigen.

Vorig jaar stopten de echtparen Blankesteijn en Brandemann al, begin december dit jaar organiseerden de Holsteins hun laatste logeerweekend. Dieneke: „Het aantal deelnemers liep terug, omdat ze minder of geen pgb meer kregen. Veel kinderen zullen weer moeten gaan logeren bij een tante of vrienden, maar dat ging vroeger vaak fout. Voor veel ouders zal het zwaar worden. Sommigen zullen toch moeten overwegen dat hun kind alsnog naar een instelling moet.”

De verplichting dat een erkende thuiszorginstelling zorg in natura moet verlenen, was voor het echtpaar Van Viegen van de christelijke zorgboerderij Buitenhorst in Rhenen reden om onderaannemer van Agathos Thuiszorg te worden, meldt Lea van Viegen. „Ouders krijgen nu minder pgb voor logeren. Voor hen wordt de zorg dus zwaarder. Ze kunnen hun pgb ook inzetten voor dagdelen begeleiding. Daarbij is het van belang dat de ouders in de buurt wonen, zodat de reistijd niet meer is dan het dagdeel dat je kind op de zorgboerderij is. Zolang er echter ouders bij ons blijven aankloppen, hopen wij dit werk te blijven voortzetten.”

Margriet Verkuil van het reformatorische logeerhuis De Welkamp in Elspeet gaat niet bij de pakken neerzitten. Zij volgt alle ontwikkelingen nauwgezet. „Het gaat ernaar toe dat alleen kinderen met allerlei vormen van autisme nog logeeropvang kunnen krijgen en kinderen met ADHD niet meer.”

Verkuil verwacht dat De Welkamp daardoor nog 12 tot 15 van de huidige 45 logeerkinderen overhoudt. „Die hebben dan nog aanspraak op minimaal tien uur begeleiding in de week. Wat wij willen, is dat er stabiliteit blijft, ook voor de ouders.”