God werkt in Zijn kinderen een heilige begeerte in het hart om al Gods inzettingen te kennen en te doen. Het is een natuurlijke en ernstige zaak van een geheiligd hart te zeggen: Heere, is er enige weg van goddeloosheid in mij, ontdek die! Wat ik niet weet, leer mij dat en heb ik ongerechtigheid gedaan, ik wil het niet meer doen.Doch de onbekeerde wil tot het licht niet komen. Hij is gewillig die of die zonde aan de hand te houden en wil niet weten dat het een zonde is. Hij wil zodoende het licht niet inlaten door het venster. Het begenadigde hart wil echter alles weten, zoals onze tekst aangeeft. God werkt in de ware bekeerde een heilige wil om Christus’ wegen te waarderen boven alle vermaak van de zondevoorspoed in de wereld. Hij zal zeggen: Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest…

De wil is niet een afgeperste wil, of alleen een haastig voornemen, maar een doordachte opzet, in rijp beraad genomen. Vlees en bloed mogen wederspannig zijn, maar zijn hart en wil zijn voor Christus’ wetten. Wanneer God het hart van Zijn uitverkorene raakt, volgen zij Christus zoals de discipelen alles hebben verlaten en Hem gevolgd zijn. Hij werkt in de ware bekeerde ook een begeerte om al Gods geboden te bewaren. Het is de dagelijkse zorg van zijn leven met God te wandelen. Hij doelt op niets minder dan de volmaaktheid. Paulus zegt niet: Ik heb het verkregen, maar: Ik jaag ernaar.

Joseph Alleine, predikant te Taunton (Een alarm voor onbekeerde zondaren, 1735)