Emancipatie
Vorige week maandag hoorde ik het woord voor het eerst. Halalwoningen. Een smulpaap als ondergetekende denkt dan onwillekeurig aan iets gastronomisch. Maar mis. Het ging over gesubsidieerde aanpassingen van huizen voor moslimbroeders. Tussen keuken en woonkamer worden schuifdeuren geplaatst om vrouwen te scheiden van mannen. Deuren zonder glas. Plaatselijke en landelijke politieke kopstukken waren euforisch. Toen brak mijn oer-Hollandse klomp.
Er worden in dit land miljoenen gespendeerd aan vrouwenemancipatie. Via het Europese Hof voor de Rechten van de Mens worden ”onwillige SGP’ers” op de knieën gedwongen. Open die schuifdeuren! De vrouwen moeten de keuken uit, de Kamer in. Bij weigering dreigen draconische maatregelen.
Natuurlijk zou ”dat Europa” beter doen met de hand in eigen boezem te steken. De raad van bestuur van de Europese Centrale Bank bestaat uitsluitend uit hanen. De directie telt slechts een vrouw. De presidenten van de nationale banken zijn allemaal man. En op het Brusselse en het Straatsburgse pluche zitten aanmerkelijk meer heren dan dames. Een scherpe doorn in het oog van Eurocommissaris Kroes. Zij pleit dan ook nadrukkelijk voor de invoering van een vrouwenquotum en voor sancties op niet naleven daarvan. Daar zijn ze in Brussel trouwens sterk in. Zo ijverden enkele van die bovenbazen eerder al eens voor een minimum van 40 procent vrouwen in de directie van beursgenoteerde bedrijven.
In weekblad Elsevier schreef Gerry van der List onlangs dat de ongelijke verhouding tussen mannen en vrouwen in de politiek „voortvloeit uit aangeboren verschillen.” Mannen zouden assertiever en ambitieuzer zijn. Hij beroept zich zelfs op „een willekeurig biologisch leerboek over hersenen en hormonen”, dat een verklaring zou geven voor het niet halen van de emancipatiedoelstellingen. Maar dat boek zal dan ook wel door een man geschreven zijn. Misschien wel met Europese subsidie.
Ondertussen zitten de vroede SGP-vaderen ermee. Ga er maar aan staan: de vrede bewaren in eigen geledingen en politiek niet monddood worden gemaakt. Niet aan denken dat er straks weer een nieuwe confessionele partij bij komt: Oud-SGP, of SGP buiten verband, vrijgemaakt of hersteld.
En de drijvers van buiten? Die kunnen met hun Jehu’s ijver nog wel eens het paard van Troje binnenhalen. Als de klep van dat beest opengaat en vrouwen het parlement binnenrollen behept met de geest van een Pua of een Sifra, een Debora of een Mirjam… Ze zullen zich nog wel eens achter de oren krabben en denken: Hadden we die vrouwen ook maar in de keuken gelaten. Maar dan is het te laat.
