Het vonnis is gelijk aan de eis die de Marokkaanse aanklager eerder op de dag had uitgesproken.

Mientje Aarts-Sewalt (69) en Mientje Thijssen-Bartelen (75) werden met tientallen messteken om het leven gebracht. Fouad el M. - toen verloofde van de zoon van een van deze Mientjes - dacht dat er een groot geldbedrag te halen viel. Hij vond een kleine buit en verdween direct via Spanje naar Marokko.

In eerste instantie veroordeelde de rechtbank El M. ook tot levenslang, nadat de aanklager de doodstraf had geëist. De doodstraf wordt soms nog opgelegd in Marokko, maar niet meer voltrokken. De aanklager legde zich toen neer bij een levenslange gevangenisstraf, maar El M. tekende hoger beroep aan.

Fouad el M. was na zijn vlucht lange tijd spoorloos. In februari 2010 werd hij in Marokko aangehouden, dankzij samenwerking tussen de Nederlandse justitie en de Marokkaanse autoriteiten. Nederland droeg de vervolging over aan Marokko, omdat dit land geen onderdanen uitlevert. El M. heeft de moorden steeds ontkend en deed dat ook in hoger beroep.

Tot maandag was de rechtsgang een marteling voor de nabestaanden. De zaak werd vaak op het laatste moment uitgesteld, terwijl de familie en vertegenwoordigers van de Nederlandse justitie naar Marokko waren gereisd. Nu de zaak maandag wel werd behandeld, werd geen uitzondering gemaakt op de regel dat nabestaanden in Marokko geen spreekrecht hebben tijdens een rechtszaak.