Luxe hotelkamers in Klooster Elsendael
BOXMEER – De kapel van het voormalige Klooster Elsendael in Boxmeer is nog intact. Voorin staat het grote altaar, rechts daarvan een verdwaald harmonium. Boven de achteringang zaten de nonnen op een galerij, gesluierd en achter de tralies. Zij mochten geen contact hebben met de kerkgangers beneden.
Het is een enorm complex, waar ooit ongeveer veertig karmelietessen leefden, weggevlucht van de gekte van de buitenwereld. Vanuit de duisternis van het bestaan reikten ze hier naar het licht dat van boven zou komen. Achter de hoge muren zochten ze naar veiligheid en geborgenheid, verlangden ze naar stilte, vrede en rust, en naar perspectief dat op de een of andere manier verder moest reiken dan de dood.
In 1975 deed de laatst non in het klooster het licht uit. Opeens bleek het pand uitgeleefd. Bijna zou het gesloopt worden, maar via een actie van Boxmeerders werd het pand behouden en zelfs in vier jaar tijd gerestaureerd. Het bood achtereenvolgens ruimte aan verschillende bedrijven, die alle kwamen maar ook weer gingen.
Sinds 2006 is er in het klooster een hotel annex conferentieoord gevestigd: Hotel Elsendael. Van 38 voormalige nonnencellen werden 19 luxe hotelkamers gemaakt. Riky van Dommelen, commercieel medewerker van Hotel Elsendael, zegt dat er bij de herbestemming zorgvuldig is gelet op de historische aspecten van het gebouw. „We hebben het voorzien van moderne gemakken, daarbij rekening houdend met de geschiedenis die zich hier heeft afgespeeld.”
Hotel Elsendael maakt deel uit van het ROC Nijmegen. Leerlingen van verschillende horecaopleidingen vinden er een stageplek. Een deel van het klooster is in gebruik bij de opleiding zorg en welzijn van het roc. Recent viel echter het besluit dat het ROC Nijmegen zich in 2013 zal terugtrekken uit het pand. Er is nog geen nieuwe huurder gevonden die met het complex verder wil.
Elsendael werd gebouwd tussen 1653 en 1709. De karmelietessen zorgden aanvankelijk voor het onderwijs aan de jonge meisjes uit Boxmeer. De nonnen vonden het echter maar moeilijk, dat omgaan met meisjes uit de wereld, en wijdden zich liever aan de deugddoende stilte van het echte kloosterleven, van ’s morgens vijf tot ’s avonds acht uur. „Anderen namen de onderwijstaak van hen over, waardoor de zusters in Elsendael zich weer konden wijden aan hun dienst aan de Heer”, zegt Van Dommelen.
Van Dommelen laat het klooster zien. Hoge gangen, mooie hotelkamers, een authentieke kruisgang met graftegels, de binnentuin waar de nonnen werden begraven, de sacristie, nu vergaderzaal. Er is ook een aparte gastenkamer, waar vroeger gerecreëerd mocht worden aan het spinnenwiel. In de keuken van restaurant De Proeftuin (voorheen de wasruimte) werkt de chef-kok met zijn keukenbrigade aan de maaltijd van vanavond.
Buiten ligt de tuin, geheel ommuurd, met bospaden, knoestige bomen en grasvelden. Hier groeien veel bijzondere planten en kruiden. In een besloten hoek, bij een waterput, liggen zij aan zij enkele nonnen begraven. Ingebeitelde letters vertellen als in een laatste gebaar van betrokkenheid nog hun namen: Francisca, Antonia, Maria, en nog een paar.
„De karmelietessenorde die hier gevestigd was, was een zwijgende orde. De nonnen deden er grotendeels het zwijgen toe. Er werd uitsluitend gecommuniceerd via briefjes”, zegt Van Dommelen.
Op een tafel staat nu een klein bordje: ”Gratis draadloos internet”.
Van de 150 kloosters in Nederland zullen er over 10 jaar nog maar 10 of 15 als klooster in gebruik zijn. Op bezoek bij vijf verlaten kloosters. Volgende week donderdag deel 5.
