Dat Stapel op grote schaal gesjoemeld heeft met onderzoeksgegevens is inmiddels duidelijk geworden. De sociaal psycholoog blijkt gefraudeerd te hebben in zeker 55 van de 130 onderzochte artikelen en in 10 boekhoofdstukken. Daarnaast is volgens de commissies een sterk vermoeden van fraude in tien artikelen, waarvan er twee ook gepubliceerd zijn als boekhoofdstukken.

In het eindrapport gaan de commissies in op de aard van de fraude en de cultuur die dat mogelijk heeft gemaakt. Ook formuleren de commissies aanbevelingen om dit soort wetenschappelijk wangedrag in de toekomst tegen te gaan.

Diederik Stapel zelf heeft één keer gereageerd op de hele zaak. Dat deed hij met een schriftelijke verklaring, naar aanleiding van de eerste tussentijds rapportage over de omvang van de fraude. „Ik bied mijn collega’s, mijn promovendi en de gehele academische gemeenschap mijn oprechte excuses aan”, schreef hij daarin. Stapel zei te beseffen dat hij hun veel leed en verdriet heeft berokkend. Hij gaf aan dat hij hulp heeft gekregen om „te achterhalen waarom dit alles is gebeurd”.

Na deze verklaring is Stapel niet meer in de openbaarheid getreden.