De politie in Kopenhagen en omstreken was vol lof over het beheerste gedrag van de verkeersdeelnemers in de ruim 1 miljoen inwoners tellende stad. In totaal zaten rond de 5 miljoen mensen volledig zonder stroom, in het ergste geval van halfeen ’s middags tot negen uur ’s avonds.

Plotseling stonden alle treinen stil, vielen de verkeerslichten uit en was het donker in de winkels en bedrijven. Zelfs het omroepen van informatie was wegens het totale gebrek aan elektriciteit onmogelijk, zodat het publiek als het ware veranderde in één groot vraagteken.

Duizenden gestrande treinreizigers bestormden het personeel voorzover zich dat liet zien, maar dat bleek even weinig te weten als zij. Het enige alternatief was de ziel in lijdzaamheid te bezitten of een poging wagen de tocht voort te zetten met een propvolle bus. Een tochtje van normaal een halfuur werd daardoor al gauw een complete middagvergende excursie.

Van machteloze woede en agressie echter nergens een spoor. Het antwoord op de vraag naar het waarom van de acute algehele stilstand kwam slechts mondjesmaat los via de weinige gelukkigen die in de gelegenheid waren om nieuws op te vangen via op batterijen draaiende transistorradio’s.

In de belangrijkste winkelstraat Strøget in Kopenhagen dromde daarom bijvoorbeeld al snel een massa samen bij een zaak in consumentenelektronica, waarvan het personeel zo attent was zo’n radio buiten op een stoel neer te zetten.

Minder prettig moet de ervaring echter geweest zijn voor degenen die op het moment van de grote stroomuitval in een lift zaten. Reddingsdiensten en brandweerkorpsen hadden handenvol werk om deze ongelukkigen uit hun benarde positie te bevrijden. Volgens de politie in Kopenhagen was de reactie van de bevolking „boven alle verwachting”, in positieve zin wel te verstaan.

De storing begon in de kerncentrale in het Oost-Zweedse Oskarshamn. Nog is niet duidelijk wat de exacte oorzaak was. Pas in de loop van deze week denken de Zweden dat uitgevonden te hebben.