Een zucht om kerkelijke nood
„De kerken zijn op drift. Ook onze Christelijke Gereformeerde Kerken zijn bezig hun karakter te verliezen. Ze vallen ten prooi aan de mondigheid die alom toeslaat. Het oordeel begint in het huis Gods. De kerk verkeert in een diepe crisis. Zuchten we om de uitzonderlijk grote nood van de kerk?”
Dat zei ds. P. Roos (Damwoude) zaterdag tijdens de bijeenkomst van de stichting Bewaar het Pand in Urk. Volgens de predikant spelen zich angstige processen af in de kerken. Hij noemde het SoW-proces in de Nederlandse Hervormde Kerk, de scheuring in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de oude tegenstellingen die weer lijken te groeien in de Gereformeerde Gemeenten omtrent de toe-eigening van het heil en het aanbod van genade. „Ik zou mijn diepe verbondenheid willen uitspreken met het voortbestaan van de vaderlandse kerk en met de Gereformeerde Gemeenten, die in grote moeite verkeren.”
Ds. Roos noemde die ontwikkelingen beklemmend. „Ook onze kerk verkeert in een diepe crisis. Niettemin mag van vele kansels de rechte prediking nog klinken. Helaas missen we vaak de doorbraak van Gods werk. Ondanks de nood van de kerk ligt de uitkomst vast in het bloed van Christus. De Man met de inktkoker die Ezechiël zag, tekent een teken op de voorhoofden van degenen die zuchten onder alle gruwelen. Hij geeft vrijwaring aan hen die zuchten en uitroepen over al die gruwelen. Hij heeft alles in de hand”, aldus ds. Roos.
Ook ds. A. van Heteren (Urk) signaleerde in zijn openingswoord verontrustende ontwikkelingen. Hij sprak van verdeeldheid en verwarring. De predikant zei toenemende wereldgelijkvormigheid te zien, verschraling in de prediking, „en huisbezoeken die themahuisbezoeken zijn waar het alleen maar gaat over geloofsgroei en gemeenteopbouw.” Het ontbreekt volgens de predikant vaak aan geestelijke leiding. „Horen we nog wat een neergebogene is en hoe de Heere zo’n neergebogene opricht?” Daarover mediteerde hij naar aanleiding van Psalm 146.
Ds. R. Kok (Sliedrecht) mediteerde over Jona 2. „Jona leerde op het dieptepunt van zijn leven bidden. Hij ondervond dat God goed is voor een slecht mens. Hij bad letterlijk op een dieptepunt, in een wonderlijk bidvertrek: in de buik van de vis. In de diepte, met gesloten vensters. Hij kon geen vin verroeren, was levend begraven.”
Volgens ds. Kok gaat het kerkelijke leven ook steeds meer naar een dieptepunt. „Maar de kerk wordt wel bewaard”, zei hij. „Zo’n dieptepunt kan ook voor de kerk heilzaam zijn, als we ons maar laten gezeggen door het Woord van de Heere. We moeten leren in de diepte verloren te gaan en toch heil te vinden. Jona had een enkele reis geboekt, maar de Heere heeft er een retour van gemaakt. Dat was een wonder van Gods trouw.”
Ds. M. A. Kempeneers (Elburg) sprak een slotwoord uit naar aanleiding van Ezechiël 36:31 en 32.