De hervormde emeritus predikant uit Nijkerk sprak dinsdag tijdens een Reformatieherdenking in de Oude Kerk te Putten. De bijeenkomst, georganiseerd door stichting In de Rechte Straat, trok ruim 400 bezoekers. De opening ervan was in handen van ds. H. Markus, predikant van de hervormde gemeente te Putten, terwijl de sluiting werd verricht door de plaatselijke hersteld hervormde predikant, ds. Joh. Post. Het Christelijk Interkerkelijk Mannenkoor Fontanus uit Putten onder leiding van Evert van de Veen verleende muzikale medewerking. Aan het einde van de bijeenkomst zongen de –vooral oudere– bezoekers twee verzen van het Lutherlied: ”Een vaste Burcht is onze God”.

Doorpraten

”Heeft het protestantisme nog toekomst?” luidde het thema van de overdenking van dr. Prosman. „Een hervormingsavond heeft een sfeervol karakter”, zo zei hij. „De kerk laat zien dat men over kerkelijke vraagstukken kan heenstappen. Het is even vanzelfsprekend dat we daarna weer onze eigen kerkelijke weg vervolgen.”

De emeritus predikant merkte op dat dit ergens wringt. „We zijn beter in het elkaar loslaten dan in het elkaar bemoedigen”, concludeerde hij. Hij zou het bemoedigend vinden als kerkenraadsleden tijdens een kerkenraadsvergadering over de laatste Reformatieherdenking doorpraten, afspreken het er niet bij te laten zitten en een gezamenlijke kerkenraadsvergadering organiseren, „al is het maar één keer per jaar.”

Dr. Prosman gelooft stellig dat de kerk van Christus toekomst heeft, „maar daarmee is niet gezegd dat die er is voor elke plaatselijke kerk, zeker niet in de storm van secularisatie die over ons land raast.” Hij verwees naar Luther, die zei dat het Evangelie kan zijn als een regenbui die over een bepaald land trekt en niet terugkomt. „God is niet gehouden om de kerk hier in stand te houden. Hoe lauwer we zijn en hoe minder we elkaar zoeken, hoe groter de kans is dat het Evangelie verder trekt.”

Gezin

Tijdens zijn toespraak ging dr. Prosman in op de actuele situatie in Nederland. Hij vreest dat het nieuwe kabinet het tempo van de secularisatie zal bevorderen, ook al is het in de eerste plaats de samenleving die zorgt voor koerswijziging.

De predikant wees in het bijzonder op het gezin, dat steeds meer onder druk komt te staan. „Na de ondermijning van het huwelijk is het gezin aan de beurt om te worden afgebroken, steen voor steen.”

Dr. Prosman vindt het een onjuiste houding als christenen in reactie daarop de barricaden opgaan of klagen en morren. De juiste houding is volgens hem „een tegencultuur te vormen.” Die cultuur wordt gekenmerkt door „het leven naar Gods geboden, het vinden van vreugde in God, het hebben van liefde tot het eigen gezin en mensen in de buurt; en ook door eerlijkheid, oprechtheid en bescheidenheid. De groei van de Reformatie vond vooral plaats door de loutering heen.”

Vanuit Ezechiël 36 gaf de predikant aan hoopvol te zijn voor de toekomst, ook al laten mensen het afweten. „God laat Zijn volk niet vallen. In Christus is er een nieuwe inzet. Het komt niet goed met de kerk, en toch heeft God een nieuw begin gemaakt. Hij laat Zich niet tegenhouden en zal Zijn werk voltooien. Vanuit de dank aan voor wat God deed, zullen wij elkaar zoeken, dienen en liefhebben.”