„Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Deze u vergeving der zonden verkondigd wordt.”

Zij zullen de hele raad Gods tot zaligheid verdraaien en zullen zich ook verzetten tegen het: „Alzo lief heeft God de wereld gehad.” Zij zullen liever willen dat er geschreven stond: „Alzo lief heeft God de Joden gehad”, want dan zouden zij daaruit kunnen afleiden dat die liefde onder het Nieuwe Testament alleen op christenen van enige betekenis doelde: op bekeerde christenen. Zonder te begrijpen dat juist zij die Gods Woord alléén laten gelden en dat zonder spitsvondige opmerkingen geloven, bekeerde christenen zijn.

„Maar”, zal wellicht deze of gene vragen, „wat zijn dan bekeerde christenen, die Gods Woord onvoorwaardelijk geloven?” Het zijn degenen die weten en geloven dat hun bloed, met dat van de gehele wereld, onrein is voor God en die zich daarom niet boven deze wereld willen verheffen. Zij zijn allen onderscheiden van de paus en van allen die menen dat zij niet tot de wereld maar tot de heiligen of geestelijken behoren. Onderscheiden van hen die menen dat zij door hun werken of boetedoening van de wereld afgescheiden zijn.

Maar ik zeg u ronduit dat deze zogenaamde heiligen geen deel kunnen hebben aan de zuivere prediking van de vergeving van zonden. De vergeving van zonden is geen systeem dat de mens zich kan toe-eigenen. Maar het wordt u verkondigd dat zij aangebracht is door Jezus Christus.

M. Luther (1483-1546) (”Werken”, 1828)