Smits heeft een hele lading kritiekpunten op het huidige wetsontwerp. Vanuit de Europese Unie bestaan al meer dan een jaar richtlijnen voor de telecommunicatie. „Maar Nederland luistert daar niet naar.” Hij vindt dat de richtlijnen niet goed zijn overgenomen in de Nederlandse wet. „En dat is nog zacht uitgedrukt.” Het wetsontwerp omschrijft hij dan ook als „een borduurwerk met als basis de oude wet waarover de nieuwe heen is geweven. Daardoor wordt de gehele wet een rommeltje”, vindt de hoogleraar.

De nieuwe telecommunicatiewet dient als vervanging van de huidige, uit 1998 daterende wet en wordt binnenkort in de Tweede Kamer besproken. Zowel de vaste als mobiele telefonie en internet wordt behandeld. De belangen zijn erg divers. Zo willen bijvoorbeeld kleinere telecombedrijven en internetaanbieders dat de Opta (waakhond van de telecom) meer macht krijgt. Ook moet de Opta de kans krijgen boetes uit te delen tot 10 procent van de omzet van een bedrijf. KPN, de grootste partij op het gebied van internet en telefonie (vast en mobiel), is daar tegen.

Een van Smits’ kritiekpunten is bijvoorbeeld dat te weinig duidelijkheid is welke partij op welk deel van de markt toezicht houdt. De Opta is de toezichthouder van de telecomsector, maar daarnaast bestaat ook de Stichting informatiedienstencode (Stic), die het misbruik van 0800- en 0900-nummers in de gaten houdt. Ook bestaat er een gedragscode voor ongewenste sms-berichten die de mobiele telefoniebedrijven onlangs hebben opgesteld.

„Als ik ongewenste berichten via mms (beeld en geluid op de mobiele telefoon) krijg, waar moet ik dan aankloppen? Dat staat niet duidelijk in de wet”, zegt Smits. PvdA-kamerlid Martijn van Dam heeft een week geleden wijzigingen ingediend op de wet om spam (ongewenste berichten op e-mail, sms en/of mms) strafbaar te maken. „Die amendementen helpen natuurlijk wel, maar nog is de rol van de verschillende toezichthouders niet duidelijk.”

Smits dringt daarom ook aan op een speciale rechtbank die alleen telecomzaken behandelt. De Opta zelf pleit daar ook al tijden voor, evenals de politieke partijen. „Dat kan de doorlooptijd enorm verkorten.” In 2002 was de doorlooptijd zo’n twintig maanden. Dat kan en moet veel korter, vinden zowel de politieke partijen als Smits. Een aantal telecompartijen gebruikt de lange doorlooptijd namelijk om geschillen die bij de Opta zijn aangekaart eindeloos te vertragen als dat beter uitkomt.

„Door die vertraging duurt het langer voordat telecom- en internetbedrijven met innovatieve nieuwe diensten kunnen komen.” Volgens Smits is de wet niet duidelijk genoeg, waardoor de bedrijven eerst naar de rechter moeten stappen voordat duidelijk is wat wel en wat niet mag.