Begin december wordt het gebouw met zestien appartementen opgeleverd. Destijds is geen speciale aandacht besteed aan de eerste steen, maar vandaag, nu de bouw van het complex bijna klaar is, plaatsen de initiatief­nemers van het project een gedenksteen.

Anewende staat pal naast het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente van Ermelo. Dat is niet toevallig. De appartementen zijn in de eerste plaats bedoeld voor ouderen, zorg­behoevenden en alleenstaanden uit de eigen gemeente. De opzet is dat de bewoners doordat de kerk naast de deur is, beter betrokken blijven bij het gemeenteleven. „Op die manier willen we eenzaamheid voor­komen”, aldus initiatiefnemer D. Schouten.

In Anewende komen niet alleen mensen wonen die zorg nodig hebben, legt hij uit. „In principe is het complex er voor iedereen. Het is wel de bedoeling dat RST Zorgverleners in het gebouw een kantoortje krijgt, zodat zorg als dat nodig heel dichtbij is.” De RST zit daar overigens niet alleen voor de bewoners van Anewende, benadrukt hij. „Ze zullen vanuit het gebouw ook zorg verlenen aan mensen in omliggende plaatsen.”

Uniek aan het complex is de manier waarop het project gefinancierd wordt: met geld van de bewoners zelf. „Als mensen kleiner willen gaan wonen, kunnen ze hun eigen huis verkopen en het bedrag dat ze ervoor krijgen in Anewende stoppen”, legt Schouten uit. „Het grote voordeel is dat je op die manier geen geld kwijt bent aan notarissen, banken, makelaars en overdrachts­belasting.” De rente wordt verrekend met de huurprijs: hoe meer geld bewoners inleggen, hoe lager de huur. Daardoor kunnen mensen in sommige gevallen zelfs gratis in Anewende wonen.

In eerste instantie dacht de notaris dat het plan niet uitvoerbaar was, maar Schouten, zelf bekend met de financiële wereld, had er goed over na­gedacht en wist hem te overtuigen. „Nog steeds zijn sommige mensen sceptisch als je het vertelt, gewoon omdat het iets nieuws is.” Zakenmensen die erover horen zijn echter allemaal enthousiast, merkte Schouten. Het is dan ook niet uitgesloten dat andere instellingen het voorbeeld van Anewende zullen volgen. Schouten: „Er is veel belangstelling voor de manier waarop wij het hier doen.”

J. H. Bluemink (77) uit Baarn is een van de toekomstige bewoners van Anewende. „Ik las de advertentie in De Saambinder, en het trok me enorm”, zegt ze. „Vooral omdat het zo kleinschalig is. Ik geloof dat je dan meer contact hebt met anderen. En het ligt er heel mooi, hè. Dicht bij het centrum en de kerk.”

Ze gaat zeker gebruikmaken van de financiële regeling. „Ik vind dat echt geweldig. Voor 
jezelf is het aantrekkelijk, 
omdat je minder huur hoeft 
te betalen, maar het is ook fijn dat je op die manier elkaar kunt helpen. Als ik mijn geld naar 
de bank breng, weet ik nooit wat ze ermee gaan doen, zeker niet in deze tijd. Dan kan ik 
het beter in zo’n huis stoppen.”

Ook A. Lobbezoo (79) uit Ermelo hoopt begin volgend jaar naar Anewende te verhuizen, samen met zijn vrouw. „Wij hebben een groot huis met een grote tuin, maar je begint te merken dat je oud wordt. Nu wonen we ook niet ver van de kerk, maar als we in Anewende zitten, is het maar een paar stappen. Dan kan mijn vrouw, die reuma heeft, zo met haar rollator of in de rolstoel naar de kerk. En je zit er met mensen uit je eigen gezindte. Bij hen voelen wij ons toch meer thuis.”

Graag had Lobbezoo ook geld in Anewende ondergebracht, maar dan moet hij eerst zijn huis weten te verkopen. „Al ons geld zit in onze woning. Dat wil ik best in het project steken, maar dan moet ik wel ons huis verkopen. Als de stichting failliet gaat, zijn we natuurlijk wel ons geld kwijt. Maar ook een bank kan omvallen.” Lobbezoo heeft er echter vertrouwen in dat het goed geregeld is. „Het is een mooi systeem. Het is ook uitgebreid besproken op de ledenvergadering van de kerk. Ik ben ervan overtuigd dat het wel safe is.”

Dat de huizenmarkt momenteel vastzit, is inderdaad een kink in de kabel, erkent Schouten. „Als mensen hun huis niet verkocht krijgen, werkt het systeem niet. Toch zijn er inmiddels een stuk of zeven mensen die eigen geld inbrengen. De een meer, de ander minder. Momenteel gebruiken we ook nog geld van de bank, maar we hopen het straks helemaal met eigen middelen te kunnen doen.”