Het nieuwe vloeibare wasmiddel is onlangs met subsidie van Britse onderzoeksfondsen ontwikkeld door wetenschappers van de Universiteit van Sheffield en het London College of Fashion. Persbureau IPS bracht het nieuws woensdag naar buiten.

CatClo bevat minuscule titaniumdioxidenanodeeltjes, die zich tijdens een wasbeurt vasthechten aan de kleding. De nanodeeltjes pakken stikstofdioxide aan, een vervuilend gas dat ontstaat in verbrandingsmotoren; het is een van de veroorzakers van smog op een warme zomerdag. Het kan longaandoeningen of astma veroorzaken of verergeren. Geschat wordt dat elk jaar 3000 mensen overlijden aan de gevolgen van stikstofdioxide in de lucht.

Titaniumdioxide zet stikstofdioxide om in de ongevaarlijke gassen zuurstof en stikstof. Het enige wat titaniumdioxide nodig heeft, is daglicht, aldusvertelde Tony Ryan, de betrokken hoogleraar aan de Universiteit van Sheffield in een persbericht. „De ontwikkeling van het wasmiddel is maar een van de doorbraken die we op dit vlak maken. Met CatClo willen we kleding omvormen tot een katalytisch oppervlak dat lucht zuivert.”

Volgens de onderzoekers kan een persoon die zijn kleding met CatClo gewassen heeft, zo’n 5 gram stikstofdioxide per dag uit de lucht halen. Dat is evenveel als een doorsnee gezinsauto gemiddeld op een dag uitstoot.

„Als in een gemiddelde stad duizenden mensen het wasmiddel zouden gebruiken, zou dat een meetbaar effect moeten hebben op de luchtkwaliteit”, meent Ryan. „Als hier in Sheffield bijvoorbeeld iedereen zijn kleding zou wassen met het additief, zou er helemaal geen vervuiling met stikstofdioxide meer zijn.” Hij hoopt het middel binnen de twee jaar op de markt te brengen.

Helemaal nieuw is de toepassing van titaniumdioxide voor luchtzuivering niet. Zo presenteerde Jos Brouwers, hoogleraar technische wetenschappen aan de Universiteit Twente, al in 2008 zijn luchtzuiverende straatsteen waarin titaniumdioxide is verwerkt. Het gebruik van deze steen is echter nog steeds niet van de grond gekomen, ondanks de gemeten positieve effecten op de luchtkwaliteit.

De primeur gaat echter naar Japanse onderzoekers. Deze vroegen in 1997 als eersten patent aan op de toepassing van het fotokatalytische titaniumdioxide. Ze vervaardigden ook een straatsteen die geheel uit beton met titaniumdioxide bestaat.

Inmiddels wordt het nanomateriaal ook sporadisch toegepast op dakpannen, in geluidswallen en als coating van asfalt.